Zeven dagen feest betekend tijd voor God, Hij staat immers centraal op het feest. Hij is de hoofdgast waar alles om draait, dus is er overvloedig tijd voor gebed, in Hebreeuws genoemd ‘hallel’.
‘Hallel”, betekend “loof” of “prijs”. Daarvan afgeleid is het woord ‘Halleluja’.
Dit bidden, hallel, gebeurd door Gods woord hardop te lezen/ zingen, als een Halleluja voor de Here der Heren en de koning der Koningen. De lezing van elk psalm wordt afgesloten met ‘Halleluja’.
Mocht je je afvragen wat al die Joden bij de muur staan te reciteren, dan zijn het psalm 113 tot en met 118 (aangevuld met de voorgeschreven gebeden voor die dag of passend bij die gebeurtenis/ feestdag).
Een, in het Engels voorgelezen versie van psalm 113-118 vindt je op: https://www.youtube.com/watch?v=RYrpiAZ6gR8
Wil je echt uit je confortzone willen stappen, luister dan ook eens naar de uitvoering in de grote synagoge in Jeruzalem, waar de hallel door een mannenkoor wordt gezongen met een chazan, een geschoolde voorzanger. https://www.youtube.com/watch?v=j5yy7RixuOA
Waarom breng ik deze, voor ons vreemde manieren van Schriftlezing naar voren?
De vraag is meer wat jij in je persoonlijke geloofsleven nodig hebt om Gods woorden tot leven te wekken, ze in je hart te doen zinken? Om alles nieuw te maken en vol van leven te worden? Om er in te wonen en er permanent in te verblijven?
Is dat door ze 7 dagen lang elke dag hardop te lezen, moet je ze zingen of overschrijven, er een schilderij van maken, of erop dansen, totdat het gaat bruisen tot één groot Halleluja van vreugde en een diep ontzag voor God?
Loofhutten is namelijk de praktijk oefening, het doen van de woorden van David in psalm 27:4 Eén ding heb ik van de Here gevraagd, dit zoek ik: te verblijven in het huis (soeka) des Heren al de dagen van mijn leven.
Hier gaat Davids’ verlangen naar uit, dat het verblijf in de soeka, mag zijn als een verblijf in Gods soeka. Hier gaat zijn zoeken naar uit en elk handelen is daarop gericht. Dit beantwoord aan God verlangen, die zegt in Ex 29:45 zegt God ´Ik zal in het midden van de Israëlieten wonen en ik zal hen tot een God zijn´.
God verlangt ernaar om midden tussen Zijn volk te wonen, te ‘Tabernakelen’.
Maar zijn wij daar ook?
Een soeka mag naar het aardse uiterlijk een wankel bouwsel zijn, omdat het niet gaat om de uiterlijke verschijning, maar om een geestelijke plek waar we verblijven. ‘ik wil in het huis des Heren verblijven tot in lengte van dagen’. Woning maken is de plek waar je eet, slaapt, ontspant en goede gesprekken voert. Of we ergens wonen of slechts op visite komen, heeft te maken met de keuzes die we maken.
En dat is iets wat we zelf moeten doen. Een gast die steeds weer gebruik maakt van de woning van een ander, heeft meer weg van een kraker, een free-loader zouden de Amerikanen zeggen.
Laten we voor onszelf de lat wat hoger leggen en Davids voorbeeld volgen. Laat ons zoeken uitgaan naar de Here die bij ons wil wonen en onze eigen soeka oprichten. Laat die soeka zo rijk zijn van binnen, dat we gasten iets kunnen voorzetten van hemelse kwaliteit.
van genesis tot openbaringen 