Lev.23:39-44 In loofhutten zult gij wonen 7 dagen; allen die in Israël geboren zijn zullen in loofhutten wonen, opdat uw geslachten weten, dat Ik de Israëlieten in hutten heb doen wonen toen Ik hen uit het land Egypte leidde: Ik ben de Here uw God.
Ik heb het voorrecht gehad om vorige jaar Loofhuttenfeest in Jeruzalem te mogen vieren.
Overal ploppen kleurige hutjes op, met aan drie kanten zeil of doek, afgedekt met matten van palmbladeren.
-Het moet een “wankel” hutje zijn, die niet heel veel kan hebben, waar de wind voelbaar is en de regen door het dak komt. Het is een tijdelijk hutje. De soeka geeft je het gevoel van kwetsbaarheid, zoals ook de Israëlieten kwetsbaar waren in de woestijn en afhankelijk van Gods bescherming en die bescherming faalde niet! Zo zijn wij ook nu kwetsbaar en afhankelijk van Zijn onfeilbare zorg.
-Volgens de traditionele viering wordt tenminste 1 maaltijd per dag in dit hutje gegeten en de gasten worden er ontvangen, slapen doet men er dus niet. Ze worden versiert met afbeeldingen die genoemd worden in Deut.8,8: ‘…een land van tarwe en gerst, van wijnstokken, vijgenbomen en granaatappels; een land van olierijke olijfbomen en honing’. De overvloed van het beloofde land, waar men nu is, wordt daarmee uitgedrukt. Het feest wordt gevierd als de oogst binnen is en er weer voedsel is voor het komende jaar. God heeft voor-zien.
-De soeka moet er vrolijk uitzien van binnen, mooi ingericht. Al ziet het er van buiten af uit als een gammel hutje, de binnenzijde is rijk, want er is blijdschap te midden van wat er van buitenaf als verdrukking uitziet. Het is een paradoxale blijdschap, die onder alle omstandigheden geldt. Al is het leven om ons heen niet perfect, Gods voorzienigheid geeft overvloedige redenen om blij te kunnen zijn, elke dag.
-Het tijdelijke hutje in de woestijn, geeft ook aan dat het geen permanente verblijfplaats is. Uiteindelijk duurde de uittocht 40 jaar, maar het was een tocht en geen permanent verblijf. Ze waren onderweg naar een beter land, zoals ook wij in onze tijd onderweg zijn naar een beter vaderland.
-In die woestijn waar God het volk in tijdelijke hutjes deed wonen, kwam Hij zelf onder hen wonen in de tabernakel. Eveneens een tijdelijk bouwsel wat kan worden verplaatst, want God wil bij Zijn volk wonen. Hij zelf zal met ons mee gaan, waar wij gaan en onze voorhoede en onze achterhoede zijn.
-Het wonen in soeka staat direct vermeld na het wonen in Egypte. De plek waar de Israëlieten moesten zwoegen voor grote stenen bouwsels, de schijnveiligheid van de Egyptenaren van tempel en Pyramides. Nu woonden ze in bouwsels die geen veiligheid leken te bieden, maar waren op de meest veilige plek waar je maar kan zijn, in Gods hand, op de plek waar God woning maakt en eigen zwoegen voegt daar niets aan toe.
Dit is een korte samenvatting van de verschillende uitleggingen die ik heb gehoord over de symboliek van de soeka. Er zit dus een enorme rijkdom in dit feest, die ons ook ik deze tijd veel te vertellen heeft.
Praktisch gezien doet de vraag zich voor of de vraag of wij een soeka moeten bouwen? Twee meningen: De opdracht wordt gegeven aan allen die in Israël geboren zijn, de uittocht door de woestijn was niet onze verdrukking. Anderzijds heeft Jezus dit feest gevierd en noch Jezus, de discipelen of de profeten ooit één van deze feesten afgeschaft.
Wat we in elk geval kunnen, is stil staan bij de periodes in ons leven dat we het moeilijk hadden, hoe God ons staande heeft gehouden en ons uit die benauwde positie heeft geleid. Hij is onze Verlosser, Hij is de Betrouwbare, de Onwankelbare in een wankele wereld. Zodat we zullen weten dat hij de Here onze God is.
van genesis tot openbaringen 