Maand: maart 2017

Fil.2:13 God is het, die om Zijn welbehagen zowel het willen als het werken in u werkt.

In het verleden heb ik wel eens aangenomen dat God doelgericht mensen op andere gedachten brengt, omdat Hij dat beter voor ze vindt en een betere weg heeft. Gebaseerd op de bovenstaande tekst bad soms voor iemand die ik “slechte dingen” zag doen:  Heer breng die persoon op andere gedachten.
Ik denk dat het nog steeds geen slecht gebed is, maar toch ben ik wel anders gaan denken over de bovenstaande tekst waar ik mijn gebed op had gebaseerd.
Er zit sowieso een knelpunt in deze visie, namelijk dat God mensen vrijheid heeft gegeven. Echte vrijheid en dat betekend dat ze ook vrij zijn om verkeerde dingen te doen. Ik weet niet hoe jij daar tegenaan kijkt, maar ik denk dat dit ook inhoud dat Hij mensen niet van buitenaf een andere visie implanteert.
Door die gedachte ben ik beter gaan kijken naar de context van de bovenstaande zin. De context is ‘gehoorzaamheid’ en het is gericht aan Gods kinderen.
Als wij gehoorzaam en doen wat Pappa van ons vraagt, ook al zien we dat zelf nog niet zo zitten, dan brengt Hij ons op andere gedachten. Dat is niet zo vreemd, wanneer we ons realiseren dat hij het allerbeste voor ons wil en dat er veel wijsheid zit in de dingen die Hij voor ons wil.
In mijn eigen leven heb ik wel eens de zorg voor iemand op mij genomen terwijl ik dat niet zag zitten, maar God had die persoon op mijn weg geplaatst. Tot mijn verbazing bemerkte ik na verloop van tijd dat ik van die persoon was gaan houden en mezelf, tegen al mijn eigen ideeën in, geheel ging inzetten voor zijn of haar zaak.
Hetzelfde is me ook wel gebeurd met bepaalde taken. Ik zag de taak niet zitten, dacht dat ik het niet kon, maar doordat ik deed wat er van mij werd gevraagd, mocht ik ontdekken dat ik sommige dingen heel goed kan. Daardoor wil ik die taak nu graag doen en is mijn tegenzin en de gedachte die ik erbij had, omgekeerd.
De sleutel tot gedachte verandering is naar mijn mening gehoorzaamheid en dan werkt God de rest in ons uit.

In Luc.7:36-50 is Jezus uitgenodigd voor een etentje bij een stelletje kerkelijke gezagsdragers, maar een hartelijk ontvangst is het niet. De meest basale vormen van gastvrijheid die gangbaar waren in die tijd worden Hem ontzegt, zijn voeten worden niet gewassen en Zijn hoofd niet gezalfd. Noodgedwongen moet Jezus met vuile voeten aanliggen, een zichtbare oneer. Alsof wij iemand zouden uitnodigen door enkel de deur open te gooien en weg te lopen, zonder onze gast te wijzen waar hij zijn jas op kan hangen en hem een kop koffie aan te bieden. “De deur is open maar voor de rest zoek je het maar uit”.
Dan komt er een vrouw die Zijn voeten wast met haar tranen, ze droogt met d’r haar en kostbare olie over Hem uitgiet. Plotseling zijn alle farizeeërs alert. Geen haar op hun hoofd die er aan denkt om zich te laten aanraken door zo’n slet!
En waarom eigenlijk niet?
De vergelijking die Jezus verteld brengt hun klasse-denken aan het licht. Hij verteld over 2 wanbetalers die hun schulden niet kunnen betalen. De ene is €50,- schuldig en de ander €500,-, het wordt hun allebei kwijt gescholden en natuurlijk is de wanbetaler die €500,- had moeten betalen het meest blij. De vergelijking laat het probleem van deze mannen, ze hebben zoveel eigen gerechtigheid om zich op voor te laten staan. Zij zijn niet zo slecht als die slet aan Jezus’ voeten, ze hebben misschien een paar kleine foutje, maar dat betekend toch niet dat ze gered moeten worden? Die ander die is pas erg, die heeft pas een schuld om je voor te schamen. Daarmee gaan ze voorbij aan de boodschap van Jezus die zei, dat ze beiden hun schuld niet kunnen betalen. We kunnen met eigen gerechtigheid onze schuld niet afkopen.
Niets van wat wij doen kan ons in een beter daglicht voor God plaatsen of ons beter tevoorschijn doen komen, alleen Jezus is in staat om voor onze schuld te betalen.
Gebed: Jezus dank U wel wat U voor mij hebt gedaan, Uw offer van genade neem ik aan. Vergeef me de denkfout dat ik ‘door het goede te doen’ meen er beter te voorstaan. Dank U dat ik in liefde voor U blij mag zijn met ‘het goede te doen’.

Als de boodschap ongewenst is en weerstand oproept of boosheid, richt men zich al snel op de boodschapper.
We zullen ons er allemaal ongetwijfeld wel een mee bezig hebben gehouden. Je beoordeelt de houding van de boodschapper, zijn intonatie en het moment van spreken. Was dat nu wel de juiste timing? Was dat niet heel erg onbeleefd of was die frons en die blik erbij niet enorm veroordelen?
Zo wordt de aandacht afgewend van de boodschap zelf.
Het is soms frustrerend voor mensen die in hun dagelijkse werk op die manier onder een vergrootglas worden gelegd, omdat het nu eenmaal hun taak is om onaangename dingen over te brengen. Maar de techniek van aandacht verleggen is al heel oud. Jezus kreeg er ook mee te maken bij de farizeeërs en de Schriftgeleerden. In Luc.6:6-11 lees je hoe Jezus de verschrompelde hand van een man genas, nota bene op de sabbat, en dan staat er in de NJB “they were furious and began to discuss the best way of dealing with Jesus’. Het was niet de vraag hoe ze op Zijn boodschap konden reageren, maar wat ze met de Man Jezus zouden doen “dealing with Jesus”. 
Aan ons dezelfde vraag: Hoe kijken wij aan tegen de arbeiders in Gods koninkrijk? Het is zo eenvoudig om te wijzen op de persoon en de boodschap te vergeten. Ja, God werkt door onvolmaakte mensen heen, maar wie Jezus wil horen zal daar aan voorbij moeten trekken. Luister naar de boodschap, zonder aanstoot te nemen aan de boodschapper.
Luc.7:23 “blessed is anyone who doesn’t find me a cause of falling- Zalig wie geen aanstoot aan Mij neemt”.
Gebed: Heer ik kies ervoor om de mensen te vergeven die mij een boodschap hebben gegeven (ongeacht of die goed of fout was) waar ik aanstoot aan genomen heb en ik zegen ze, dat ze zullen groeien in hun rol als boodschapper, in Jezus naam.

Luc.4:1-13 de verzoeking in de woestijn.
Jezus vol van de heilige Geest, werd de woestijn in geleid. Dat lijkt zo tegenstrijdig. Hoe kan de Heilige Geest je leiden naar een plek waar het zeer oncomfortabel is en je wordt verleid tot verkeerd handelen? Toch doet Hij dat hier met Jezus.
Je mag dus concluderen dat er moeilijke situatie in ons leven kunnen ontstaan die niet perse ongewenst zijn. We zijn geneigd om te oordelen dat God dit niet kan hebben geleid, maar is dat werkelijk zo? Hoewel God niet de boodschapper is, die de verleidingen en aanvallen op jou af vuurt, toch is het wel mogelijk dat je precies op de juiste plaats bent, ondanks dat deze dingen op je af komen.

En WAT komt er dan precies op je af?
De meest in het oog lopende frase in de verzoekingen is “Als jij de Zoon van God bent…”. De test op identiteit, wie is je Vader, naar wie luister je?
Zodra je niet luistert wordt je in zo’n oncomfortabele positie al snel verleid tot eigenmachtig handelen. “Zeg tot de steen dat hij brood wordt”, met andere woorden :”God heeft jou toch autoriteit gegeven? Gebruik hem dan”. Maar het is niet aan ons om te bepalen wanneer en waar we die autoriteit van God mogen gebruiken. Luisteren we naar onze eigen inschattingen, onze eigen ongemakken en noden of naar onze Vader. Zijn we zonen of slaven van onze eigen noden?
De duivel sprak: “Werp jezelf van hier naar beneden. God zal je wel opvangen, dat heeft Hij toch gezegd?”. Ja, God zorgt voor ons, maar dat wil niet zeggen dat we bijvoorbeeld zomaar geld kunnen uitgeven, een zendingsreis kunnen boeken of onszelf in gevaar kunnen brengen. Dan handel je als het verwende zoontje van een miljonair, maar staat vreemd te kijken als er plotseling toch consequenties aan blijken te zitten.
De ultieme verleiding geeft de duivel in de uitnodiging om hem te aanbidden in plaats van de Vader. Al deze verleidingen lokken uit om niet als zoon te handelen. Om uit je identiteit te stappen en je ego, een afgod, of naar een theorie te luisteren. Om niet vol te zijn van de Heilige Geest en als een zoon geleid te worden.

Jezus daagt je uit om een ongemakkelijke situatie waarin je strijd ervaart niet uit de weg te gaan, maar om die juist in te stappen en je te laten leiden. Stap in je identiteit en groei door de situatie heen, nog dichter naar God, als een zoon die luistert. Die handelt zoals zijn Vader wil dat hij handelt en spreekt zoals zijn Vader wil dat hij spreekt.

Ik ben een enorm leesbeest die boeken in allerlei soorten en maten verslind. Het is zelfs zo erg dat ik het moeilijk vindt om een boek, wat me niet bijster interesseert, toch niet dicht kan doen en kan besluiten om het niet uit te lezen, want dan weet ik niet hoe het afloopt. Misschien krijgt het verhaal toch nog een spannende wending, je weet maar nooit wat er op de volgende bladzijde gebeurd.
Zo´n boek heb ik nu onder handen. In het leven van de hoofdpersoon hebben een aantal emotionele beschadigende gebeurtenissen voorgedaan, die hebben geleid tot begrijpelijke verwondingen en emotionele gedachten patronen. En de de uitleving van die verwonding gaat maar door en door. De jaren in het verhaal gaan voorbij maar er wordt geestelijk geen nieuwe bladzijde omgeslagen, er is geen nieuwe emotionele realiteit voor de hoofdpersoon. Daardoor worden verkeerde keuzes steeds weer herhaald en alles schreeuwt om een nieuwe emotionele ervaring die de oude ongeldig verklaard.
Zoiets als wat Jezus deed voor de verlamde man die door zijn vrienden door het dak van het huis werd gehesen (Luc.5:16-26) om hem maar bij Jezus te krijgen. Jezus zei in de 1^ste instantie niet tegen hem ´wees genezen´, maar ´je zonden zijn je vergeven´. Daarmee werd de eerdere ervaring die hem had verlamd, ongeldig verklaard. Dat maakte de man in staat om genezing te ontvangen, zijn bed op te nemen en weg te lopen.
Naar die nieuwe ervaring, die nieuwe boodschap, mogen we actief op zoek gaan en God weet precies wat we nodig hebben. Met autoriteit spreekt Hij waarheid, herschrijft het ouden en zegt: “het oude is voorbij gegaan het nieuwe is gekomen”.
En Hij weet wat jij daar voor nodig hebt, bidt en het zal je gegeven worden.

Het is goed om meerdere vertalingen naast elkaar te lezen. Niet om nu te willen bepalen welke vertaling het meest accuraat is en het dichtste bij de waarheid ligt, maar vooral om het beeld van God wat door de verschillen in de vertaling breder wordt.
God is altijd groter, mooier liever en geweldiger als dat wij kunnen bevatten. Eén enkele vertaalde zin doet daar niet altijd recht aan.
Vandaag was in bezig met Ps145 in The New Jerusalem Bible en vond daar een stel opmerkelijke vertaalverschillen. Ik zal de meest opvallende naast elkaar zetten.
Als eerste is in het Hebreeuws deze psalm geschreven op de letters van het Hebreeuwse alfabet. Elke nieuwe zin start met een volgende letter van Aleph tot Tet. Dat zijn 22 letters, wat betekend dat er in de grondtaal 1 zin meer staat, die in de vertaling is weggevallen doordat de vertaling het compacter weergeeft. Dit bevind zich tussen v13 en 14.

(NBG) 13. Uw koningschap is een koningschap voor eeuwen, Uw heerschappij over alle geslachten.
(NJB) Your kingship is a kingship for ever, you reign from age to age.
Yahweh is trustworthy in all his words, and upright in all his deeds.
Yahweh supports all who stumble, lifts up who are bowed down.
(NBG) De Here schraagt allen die vallen, Hij richt alle gebogenen op.

Andere zinnen die ik een mooiere vertaling vond in de NJB waren:
-(NJB) 4. Each age will praise your deeds to the next, proclaiming your mighty works.
(NBG) Geslacht aan geslacht zal Uw werken roemen, zij zullen Uw machtige daden verkondigen.
-(NJB) 7b joyfull acclaiming your saving justice
(NBG) jubelen over Uw gerechtigheid.
-(NJB) 16 with generous hand you satisfy the desire of every living creature
(NBG) gij doet Uw hand open en verzadigt met welbehagen al wat leeft.
-(NJB) 17b Yahweh acts only in faithfull love
(NBG) goedertieren in al Zijn werken.

Ik hoop dat je de liefde en de grootheid kan zien door deze vertaling heen.

In het vorige stuk hebben we vastgesteld dat bij God de macht aanwezig is om alle ziekten te genezen, maar wat nu als het niet lijkt te gebeuren. We hebben erop gebeden, handen opgelegd, gezalfd met olie en het is nog steeds aanwezig. Ligt het dan aan ons?
Die gedachte is waarschijnlijk weer te zwart-wit. God is geen fruitautomaat waar je een kwartje in gooit en het gewenste resultaat rolt eruit.
Anderzijds ligt er bij ons ook een verantwoordelijkheid, laat me dat illustreren met een vergelijking. Als je tomaten wil kweken, ga je zaad in een kweekbak zaaien, waar het vochtig en lekker warm is zodat het zaad goed kan ontkiemen. Je geeft het licht, lucht en water, je beschermt de stekjes, en zodra ze groot genoeg zijn plant je ze uit in een grotere bak. In het natuurlijke zie je dus dat er bepaalde condities nodig zijn om het zaad wat we zaaien tot tomaten te laten groeien.  Je zet geen bakje vieze aarde in de kelder en gooit er af en toe wat afval bovenop.
Zo denk ik dat we ook in ons leven een geestelijk klimaat mogen scheppen waarin God wonderen kan doen en genezing kan geven. In Deut.28 waar staat hoe God ons wil zegenen, staan ook de vloeken beschreven die over ons komen wanneer we niet luisteren. Daar staan in v27 en 34 tot 2x toe ziekten vermeld, waarvan wordt gezegd dat er geen genezing mogelijk is. Ongeneselijke ziekten horen bij de vloek. En ja, Jezus heeft voor ons de vloek gedragen, de lelijke gevolgen van onze zonden en overtredingen heeft Hij betaald, maar dat ontslaat ons nog steeds niet van onze verantwoordelijkheid om te doen wat God van ons vraagt.
De vloek kwam namelijk door een aantal gedragingen, v45 –door niet te luisteren naar Gods stem;- door niet te leven naar Zijn inzettingen; v47- en omdat ze de Here niet met vreugde en blijdschap hebben gediend.
Ondanks dat Jezus de gevolgen op zich heeft genomen, blijft Gods vraag aan ons dezelfde: “Luister naar Mijn stem, handel zoals Ik van je vraag, want dat is goed voor je en dien Mij met vreugde”.
Doe dit niet pas op het moment dat je hebt gekregen waar je om gebeden hebt, maar doe dit omdat je ervoor kiest om van God te houden en Hij zal je geven de wensen van je hart.

Vaak hebben we hoge verwachtingen van de professionele hulpverlening, maar die kan dit lang niet altijd waarmaken.
Van de week werd ik als beroepskracht geconfronteerd met de verdrietige boodschap “eigenlijk kunnen we niets doen en we hebben geen oplossing voor dit probleem”. Dat is een frustrerende boodschap. Er zijn heel wat medische en geestelijke problemen en ziektebeelden die de reguliere hulpverlening helemaal niet kan oplossen. In het beste geval weet men een deel van de symptomen te bestrijden, maar meer ook niet.
Daarin is God veruit de meerdere van de mens. In Hem is er geen kwaal zonder hoop, geen ziekte die Hij niet kan genezen, geen psychiatrisch probleem waar Hij geen antwoord op heeft. Als Designer, Maker, Eigenaar en Almachtig God weet Hij precies hoe wij in elkaar steken en wat de oplossing is. Hij is onze 1^ste hoop bij onoplosbare problemen.
Ps.103:3 (loof de Here) die al onze ongerechtigheden vergeeft en al onze ziekten geneest.

Laat deze boodschap voorop staan als de hoogste waarheid, voordat we naar de kanttekeningen kijken, want er zijn ook vraagtekens rondom genezing wanneer die niet lijkt plaats te vinden, ondanks dat we een Almachtig God hebben.
Boven alles, of we het nu zien gebeuren of niet, is God die niet liegt.
Jezus demonstreerde die almacht van de Vader en zei in Luc.13:32 Zie, Ik drijf boze geesten uit en volbreng genezing, heden en morgen en op de 3^de dag ben Ik gereed”, waarbij Hij verwijst naar Zijn dood en opstanding. Elke vloek nam Hij op zich en voor al onze zonde heeft Hij betaald, zodat er geen rechtsgrond meer aanwezig is voor ziekten.
Jes.53:5 om onze overtredingen werd Hij doorboord; om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door zijn striemen is ons genezing geworden.
Wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk voor God.