Als de boodschap ongewenst is en weerstand oproept of boosheid, richt men zich al snel op de boodschapper.
We zullen ons er allemaal ongetwijfeld wel een mee bezig hebben gehouden. Je beoordeelt de houding van de boodschapper, zijn intonatie en het moment van spreken. Was dat nu wel de juiste timing? Was dat niet heel erg onbeleefd of was die frons en die blik erbij niet enorm veroordelen?
Zo wordt de aandacht afgewend van de boodschap zelf.
Het is soms frustrerend voor mensen die in hun dagelijkse werk op die manier onder een vergrootglas worden gelegd, omdat het nu eenmaal hun taak is om onaangename dingen over te brengen. Maar de techniek van aandacht verleggen is al heel oud. Jezus kreeg er ook mee te maken bij de farizeeërs en de Schriftgeleerden. In Luc.6:6-11 lees je hoe Jezus de verschrompelde hand van een man genas, nota bene op de sabbat, en dan staat er in de NJB “they were furious and began to discuss the best way of dealing with Jesus’. Het was niet de vraag hoe ze op Zijn boodschap konden reageren, maar wat ze met de Man Jezus zouden doen “dealing with Jesus”.
Aan ons dezelfde vraag: Hoe kijken wij aan tegen de arbeiders in Gods koninkrijk? Het is zo eenvoudig om te wijzen op de persoon en de boodschap te vergeten. Ja, God werkt door onvolmaakte mensen heen, maar wie Jezus wil horen zal daar aan voorbij moeten trekken. Luister naar de boodschap, zonder aanstoot te nemen aan de boodschapper.
Luc.7:23 “blessed is anyone who doesn’t find me a cause of falling- Zalig wie geen aanstoot aan Mij neemt”.
Gebed: Heer ik kies ervoor om de mensen te vergeven die mij een boodschap hebben gegeven (ongeacht of die goed of fout was) waar ik aanstoot aan genomen heb en ik zegen ze, dat ze zullen groeien in hun rol als boodschapper, in Jezus naam.
van genesis tot openbaringen 