Maand: juli 2017

Zalig de zachtmoedige, want zij zullen het land beërven, Matt.5:5

Het verrast me steeds weer, hoe graag God ons de aarde wil geven. Die wens is er al vanaf de 1^ste dag en wordt hier door Jezus nog eens benadrukt.
In Genesis staat beschreven hoe God de hof maakt en die geeft Hij aan Adam en Eva. Binnen de grenzen van de hof zijn zij gezegend. Er was de boom des levens, water, voedsel, dieren en planten in overvloed. Dit is de modeltuin, de perfecte situatie zoals God de aarde wil. Deze modeltuin mag Adam bewerken en bewaren (2:15), het is hun tot eigendom gegeven.
God had in 1x de hele aarde zo kunnen scheppen, maar Hij koos ervoor om dat door de mens heen te doen en Hij gaf ze de opdracht in Ge.1:28 ‘Weest vruchtbaar en wordt talrijk; vervuld de aarde en onderwerpt haar’. Het is de bedoeling dat de mens zijn van God gegeven autoriteit gebruikt, om er leven in te spreken, om erover te regeren en Gods Koninkrijk erin te doen komen.
Die aarde is het samenwerkingsproces van God met de mens. God wil het aan de mensen geven en samen met God kan de mens het tot zijn bezit verwerven. Dit patroon zie je door het hele O.T heen.
Zodra God Abram roept, beloofd Hij hem ook  Gen.12:1 “Ga uit uw land – naar het land dat Ik u wijzen zal”. En Hij herhaald het aan Jakob Gen.28:13 “het land waar je op ligt zal Ik aan u en uw nageslacht geven”. Als God het volk Israël uit Egypte haalt, doet Hij dat om ze te brengen in het land wat Hij hun geven wil. En wanneer ze er al wonen zegt God in de Ps.2:8 “Vraag Mij en Ik zal volken geven tot uw erfdeel, de einden der aarde tot uw bezit”.
Het houdt niet op bij de landsgrenzen van Israël, nog steeds wil God de hele aarde maken tot het Koninkrijk Gods. De aarde hoort niet vol te zijn van oorlogen, hongersnoden, ziekten en onvruchtbaarheid. Gods volk behoort overvloedig te regeren in God autoriteit om de aarde te vervullen, te onderwerpen en door Gods Geest het Zijn Koninkrijk te maken. Wij, jij en ik, zijn Gods oplossing.
Om dat te kunnen doen hebben we bepaalde eigenschappen nodig en zachtmoedigheid is er daar 1 van. “Wie de Here verwachten zullen het land beërven”, zegt Ps.37:9. “De rechtvaardigen beërven het land en wonen daarin voor immer”, Ps.37:29.

Op dit moment klinkt er over Europa de roep “Europe shall be saved” door mensen die hebben begrepen wat God wil met deze aarde. Vruchtbaar en talrijk behoren wij te zijn, om de aarde  te maken “zoals in de hemel, zo ook op aarde”.
Ik wil je uitdagen hier met God over te praten. Laat Hem jou gedachten daarover vormen en je visie geven, want het is niet uitgesloten dat God zegt “jij bent 1 van mijn zachtmoedige die naar Mij uit ziet. Kom Ik ga je brengen in het land dat Ik je geven zal…….”
http://esbs.org/
https://www.facebook.com/EuropeShallBeSaved/

Zalig de treuren, want zij zullen vertroost worden, Matt.5:6

Bij deze 2^de zin van de zaligsprekingen wordt nog duidelijker vanuit welk perspectief Jezus spreekt en tegen welke mensen.
Wie op aarde kan nu zeggen dat je gelukkig bent als je vol verdriet zit? Als je verdriet hebt kan je toch niet gelukkig zijn?
Maar hier heeft zich een grote menigte mensen verzameld die het Koninkrijk van God niet kent, die God niet als hun Vader hebben. Wanneer zij gelukkig zouden zijn met hun aardse bestaan, waarvoor zouden ze dan het Koninkrijk Gods moeten zoeken? Dan hebben ze geen reden om God te zoeken want ze vinden het prima wat de boze die op de aarde geworpen is, hen ten deel doet vallen.
De 2^de betekenis van het Griekse woord “pentheo” is ‘je schuldig voelen’. Wie zich schuldig voelt heeft bessef van zonde. Dat is een zeer gelukkige situatie, want dan is God niet ver weg.
Mensen die zich schuldig voelen zullen in God hun redding vinden. Ze zullen getroost worden met de komst van het Koninkrijk der hemelen in hun leven. Hier is Jezus voor gekomen zoals Jesaja heeft geprofeteerd in 61:1 De Geest des Heren is op mij , omdat de Here mij gezalfd heeft; Hij heeft mij gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, om te verbinden gebroken van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebondenen opening van de gevangenis.
In het zinsdeel ‘zij zullen vertroost worden’, komt nog duidelijker naar voren waarom die 2^de betekenis ‘je schuldig voelen’ hier van toepassing is. Het Griekse woord parakaléō, wat vertroosten betekend, stamt af van het woord “paráklētos”, wat advocaat betekend. Dat is de rol van Jezus Christus voor de troon van de Vader. Waar de boze voor God staat om ieder aan te klagen, treedt Jezus voor ons naar voren om ons vrij te pleiten.
Al lijken de woorden van de aanklager nog zo logisch en volkome terecht, jou advocaat voor je op om te verklaren dat er al voor die schuld is betaald. Je hebt geen boete af te betalen, het bloed van Jezus Christus is genoeg voor elke schuld.
Treuren in en over het koninkrijk van deze wereld, brengt des te meer met zich mee dat je je des te meer kan verheugen over het Koninkrijk van God. Gelukkig ben je als je daarin je troost vindt.

 

“Zalig de armen van geest, want van hun is het Koninkrijk Gods”, Matt.5:3

Het woordje “zalig”, makarios in het Grieks, kan vertaald worden met “gelukkig, gezegend, gefortuneerd”. Maar wat moet je daar eigenlijk voor doen om dat te zijn en het Koninkrijk van God tot je eigendom te mogen rekenen? Wat betekend dat, ‘arm zijn van geest’?

Om daar een idee van te krijgen, is het van belang om te onderzoeken wat er verstaan wordt onder ‘geest’.
In de Bijbel wordt de menselijke geest in verband gebracht met “leven en dood’. B.V “Abraham gaf de geest en stierf”, Gen.25:8. De ‘pneuma’ verliet hem, of de ‘nismat hayim’, ‘de adem van leven’, die God in de mens geblazen heeft (Gen.2:7) was niet meer in Abraham’s vlees. Die geest keert terug naar God, die hem geschonken heeft (Pred.12:7). God is de oorspronkelijke eigenaar en gever van jou geest in je binnenste.
`Wij hebben geen geest van de wereld ontvangen, maar een Geest uit God`, 1 Cor.2:12.  Die Geest is vol van de dingen van God: licht, leven, waarheid, liefde, barmhartigheid en trouw. Het is niet de bedoeling dat we arm zijn van die Geest, want juist daaruit bestaat het Koninkrijk Gods (Rom.14:17-18)

Er zijn verschillende dingen die deze levensgeest kunnen aantasten.
In Ps.143:7 roept de schrijver het uit naar God: “antwoord mij toch snel want mijn geest bezwijkt”. Hartenleed tast onze zin om te leven aan, “door hartenleed wordt de geest wordt verslagen, Spr.15:13. De moeite en het lijden van de wereld kan onze geest alle reden ontnemen om te willen leven. Wie zich in beslag laat nemen door alle ellende wordt erdoor verslagen. Van mensen die aan een depressie lijden hoor je ook vaak dat ze het nieuws niet meer willen volgen want het is vol verschrikkelijke boodschappen.
De Bijbel brengt ook ‘waarheid’ met de geest in verband., kijk maar in Ps.32 “welzalig de mens in wiens geest geen bedrog is”. Leugens en bedrog zijn rovers van onze blijdschap en ondermijnen onze zin om echt te leven. De ‘vader der leugens’ (satan) zal je immers proberen te vertellen dat het allemaal geen zin heeft.

Wanneer de mens geen zin meer heeft in dit leven, is God bij machte om hem opnieuw enthousiast te maken. Ez.11:19 zegt dat God ons een nieuwe geest wil geven. En :“Zie, Ik breng geest in u en je zal herleven”, Ez.37:5.
Wie dus arm is aan zaken die de geest aantasten en vol van de Geest die God geeft, zal veel van het koninkrijk Gods zien.
Vertrouw op Gods antwoorden, in tijden van nood. Maak je niet bezorgt, maar ken Gods grootheid. Jaag waarheid na en laat je niet in met geesten die niet van God zijn, want daar is geen licht en leven in.

Luc.10:19 Zie Ik heb u de macht gegeven om op slangen en schorpioenen te treden en tegen de gehele legermacht van de vijand; en niets zal u enig kwaad doen.

De context is de uitzending van 72 discipelen. Ze zijn uitgetrokken naar alle dorpen in de buurt om het Koninkrijk van God op de aarde te brengen voor ieder die dat maar wil en daarbij stuiten ze op tegenstand.
Mensen die het niet willen horen, mensen die aanstoot nemen, beledigt zijn om hun woorden en hun daarom iets willen aandoen. Demonen komen te voorschijn om het werk te stoppen, door mensen heen. Ze hadden daarvan onder de indruk kunnen raken, elkaar tot voorzichtigheid kunnen manen, pas op! Kijk uit, dat of dat moet je niet zeggen.
Of, wat in sommige groepen gebeurt, de tegenstand wordt ontkend, `want waar de Geest van God is kan de duivel niet zijn`. Ze accepteren een beperkte openbaring van het Koninkrijk Gods, met bijvoorbeeld als verklaring dat de wonderen en tekenen van toen niet meer voor deze tijd zijn. Er is angst voor de uitingen van de Geest. Is dat wel van God?
Maar het is juist de bedoeling om geestelijk bovenop die tegenstand te gaan staan, als het niet van God is. “to tread down” zegt de NJB; “epano”,  er bovenop, zegt de Griekse grondvertaling, want Ik heb jullie autoriteit gegeven. Het woordje “macht” is daarin een wat zwakke vertaling. Het gaat om echte geestelijke autoriteit. De centurion die Jezus vraagt om zijn knecht te genezen in Matt.8 gebruikt hetzelfde woord “exsausia” als hij zegt dat Jezus niet hoeft te komen, want de centurion staat zelf onder autoriteit, daardoor begrijpt hij de autoriteit van Jezus. Wanneer hij zegt “ga” dan gebeurt dat, want die autoriteit vloeit voort uit zijn positie.
Alle autoriteit in de hemel en op aarde is Jezus gegeven (Matt.28:18; Luc.5:24) en Jezus heeft deze autoriteit aan Zijn discipelen gegeven (Matt.10:1; Marc.3:15; 6:7). Hij geeft Zijn ‘exsausia’, want Hij woont in ons. We zeggen vaak over kinderen dat ze geen kleinere Heilige Geest hebben, maar dit geldt ook voor volwassenen betreft de ‘exsausia’ van Jezus. Er woont geen kleinere autoriteit in ons.
Simon de tovenaar biedt de discipelen zelfs geld aan(Hand.8:18-19) om deze autoriteit te willen krijgen! (Ook hier wordt in de grondvertaling hetzelfde woord ‘exsausia’ gebruikt) De boze kan alleen maar dromen van deze maat van macht/autoriteit, want hij heeft het eenvoudigweg niet.
Dus wees niet bang, maar confronteer geesten die tegen Gods waarheid spreken, zijn Koninkrijk klein proberen te houden, verlammen, wegredeneren, of proberen neer te maaien.
Hij heeft jou de autoriteit gegeven om alles wat zich tegen Hem verheft neer te halen, sta er op!

Dit wordt even een heel persoonlijk stukje, maar ik hoop, of ben bang dat veel mensen zich hierin zullen herkennen, want er zijn maar weinig kinderen van God die werkelijk de volheid van hun identiteit kennen. Ik ook niet, maar ik vecht ervoor en dat gevecht zag er deze week als volgt uit.

“Dat je vervuld wordt tot alle volheid Gods”, Ef.3:19.
Dat geldt zeker voor de identiteit die God ons gegeven heeft, de nieuwe mens die geschapen is naar Zijn beeld en gelijkenis.
Leven in het koninkrijk Gods, als zoon of dochter van de Allerhoogste Koning, is niet “een beetje van mezelf en een beetje van maggi”. Dit drong van de week weer opnieuw tot mij door toen ik aan de slag ging om mijn bolwerk van afwijzing af te breken. Ik kan geen compromis sluiten in de vorm van “misschien ben ik wel een beetje oké”, of “er moet wel iets goeds in mij zitten, want God zegt het”. Dat is een beetje van de leugen en een beetje van God. God geeft mij een nieuwe identiteit en het maakt Hem heel blij als ik die ten volle aantrek, daar geheel naar vernieuwd wordt en niet een beetje.
Ik betrapte de boze erop dat hij zelfs Bijbelteksten heeft gebruikt om mijn afwijzing te voeden (weinig verrassend). Ken je deze :”wat voor de wereld zwak is heeft God uitverkoren om wat sterk is te beschamen en wat voor de wereld onaanzienlijk en veracht is, heeft God uitverkoren…..1Kor.1:27-28. de ultieme tekst voor de geest van afwijzing om te sissen :”stil maar, je bent misschien niet veel, maar God heeft je uitgekozen”. Volstrekte onzin! Deze tekst is Gods hemelse perspectief op mensen die in deze wereld juist heel wat zijn en hoge posities bekleden, die positie en belangrijkheid is dwaas en zwak in Gods ogen. Het is namelijk gebaseerd op menselijke inspanning, kennis en zelfgerichte eigenwaarde.
Toch heeft God al die mensen uitgekozen, degene die in eigen ogen heel wat zijn en de mensen die in eigen ogen misschien niet zo veel zijn. Hij weet hoe Hij ons heeft bedoelt en wat

 

we zullen zijn als we onze koninklijke identiteit gaan aannemen. Onze waarde hangt niet af van wat wij van onszelf vinden, of wat een ander ervan gezegd heeft of wat de geest van afwijzing ons wijsmaakt. Wij zijn Zijn schepping en al wat Hij heeft gemaakt is Goed, zeer tov (Gen.1:31).

Iedereen heeft in zijn leven vele vormen van afwijzing meegemaakt en sommige zijn echt pijnlijk. Maar we hebben een hele goede grond om ermee af te rekenen. In de NIV komt dit

sterker naar voren als in onze NBG vertaling. Het Engelse woord voor afwijzing is “rejection”. En in de NIV vertaling staat er in Jes.52 bij “het plaatsvervangend lijden” van Jezus, bij v3 “I was despiced and rejected by men”. Jezus heeft onze afwijzing gedragen en ervoor betaald met Zijn bloed. In de omwisseling aan het kruis, onze afwijzing voor Zijn betaling, ontneemt de geest van afwijzing alle rechtsgrond. Hij heeft geen recht om te blijven, geen recht om ons met modder te blijven besmeuren en geen recht om leugens in ons denken uit te storten. “Door Zijn striemen is ons genezing geworden”, v5. Hij is mijn geneesheer. Hoe pijnlijk ook bepaalde ervaringen zijn geweest, Hij is bij machte om alles te genezen. En Hij is bij machte mijn denken volledig te vernieuwen.
En dat brengt ons tot het beslissingsmoment. Heb je zo langzamerhand niet genoeg modder op je eigenwaarde geslikt? Genoeg leugens over je waarde aangenomen?
Ik ben er klaar mee! Van nu af aan jaag ik ernaar om Gods waarheid over mijzelf te vertellen, te denken en uit te wandelen.
“I am fearfully and wonderfully made”, Ps.139:14

1 Petr.1:6-7 Verheug je, ook al wordt je misschien, voor een korte tijd, door allerlei verzoekingen beproefd; opdat de echtheid van je geloof, kostbaarder dan vergankelijk geloof wordt.

Wie rond de Middellandse zee op vakantie gaat komt ongetwijfeld olijfbomen tegen en prachtige streekproducten die met olijfolie zijn gemaakt. Om  prachtige olijfolie in een fles te kunnen kopen, moeten de olijven een behoorlijk bruut proces ondergaan.  De olijf zoals hij  aan de boom hangt is niet te eten.
Na de oogst worden olijven voorzichtig vervoerd, zodat ze niet worden beschadigt en binnen 24 uur worden de olijven bewerkt. De olijven kunnen niet 1^ste in een schuur worden verzamelt en dan pas verwerken, want dan treedt er een oxidatieproces op, die de olijven een hele vieze smaak geven.
Dus even in een ‘manke’ vergelijking, wanneer jij een geestelijke olijf bent, zal God je niet 1st de tijd geven om in een kerkgebouw  rustig te acclimatiseren, hij gaat direct met je aan de slag.
-De olijven worden, met pit en al, gemalen en gekneed tussen 2 molenstenen. Het gaat immers om hetgeen erin zit en alleen door grote druk komt dat naar buiten. Net als bij ons. Lastige situaties brengen aan het licht wat er echt in zit. Onder druk worden we boos, bitter, voelen we ons afgewezen en onbelangrijk, of blazen we ons op en bijten we van ons af.
-Het sap uit de persing wordt opgevangen. Het is nog bitter en gaat in de centrifuge om al het water eruit te halen. Vermenging met onzuiverheden haalt de smaak naar beneden. Hetgeen wat door de druk naar buiten komt moet worden gescheiden. Alles wat niet past bij onze identiteit als kinderen Gods, wat geen deel kan uitmaken van het Koninkrijk, wordt eruit geslingerd.

Maar in ons geestelijke leven zijn wij geen willoze voorwerpen, we hebben de grootste escape-clausule die je je maar kunt wensen, namelijk onze vrije wil. De keus is aan jou en mij. We mogen bijvoorbeeld steeds weer boos worden in bepaalde situaties, of we kunnen ermee naar God gaan, Zijn oplossingen ontvangen en onze boosheid weg doen.
Verbaas je niet wanneer er onder druk uit jou, of een ander, een paar hele lelijke dingen te voorschijn komen. Dat zijn kostbare momenten waarop je keuzes kan maken. Je kan naar de situatie en de omstandigheden wijzen, maar je kan ook verantwoording nemen voor hetgeen dat uit jou komt en het met God oplossen. Weet wel dat bij God de escape-clausule niet een regeltje op het toegevoegde blad met kleine lettertjes, maar een vet gedrukte koptekst : “KIES wie je dienen wil”. Je moet niet, je mag.
-De olie die na dit proces overblijft is prachtig. Er is een keur aan verschillende soorten olijfolie met elk hun eigen smaak en eigenschappen en het is zeer bruikbaar en gewenst, voor talloze doeleinden.
Hoe pijnlijk het proces van persen, kneden, malen en centrifugeren voor ons misschien kan zijn, het eindresultaat is prachtig. Wees er zeker van dat er iets geweldigs uit tevoorschijn zal komen als jij besluit in het proces te blijven; geloof dat kostbaarder is als aards goud.

 

`Zo is het geloof uit het horen`Rom.10:17
Als hulpverlener kan je in pittige situaties terecht komen en als het goed is probeert je opleiding je daar op voor te bereiden. Het is vooral van belang dat je jezelf kent en weet waar je op reageert in zo’n situatie. Wat komt echt bij je binnen, raakt je emotioneel en ze je misschien wel onterecht in beweging? Deze emoties kunnen namelijk verhinderen dat je dingen die van belang zijn, over het hoofd ziet, zelfs wanneer het pal voor je neus gebeurd.
Met dat doel kreeg ik ooit een aantal scenes te zien waarin heftige ruzie werd gemaakt. De 1^ste keer kregen we een ongefilterde vorm en werd ons gevraagd onze observaties te beschrijven. Bij een 2^de ruzie kregen we alleen geluid te horen en bij een 3^de ruzie alleen beelden zonder geluid. Bij de 3de variant maakte ik de meest nauwkeurige observaties, maar ik was vooral verrast wat het met mij deed.
Bij de film met enkel geluid dacht ik dat er op zijn minst een moord gepleegd zou worden en schatte de situatie heel ernstig in. De intonatie, de emotie en de stemverheffing raken je emoties veel meer als welke andere informatie ook.
Dat heeft een aantal ingrijpende gevolgen.
De gevoeligheid voor geluid is medebepalend welke impact negatieve woorden op ons hart hebben. Zelfs met het bewijs voor ogen, dat iets werkelijk niet zo is, kan het gebeuren dat we de zichtbare waarheid aan de kant schuiven en de geuite kritiek in ons geheugen blijft steken.
Een simpel voorbeeld. Stel dat jij een persoon bent die het heerlijk vindt om zijn hele Bijbel vol met kleurtjes te onderstrepen, en je bent helemaal blij met jou Bijbel. Je hebt er aantekeningen en allerlei frutsels bij gemaakt, het is helemaal jou ding. Dan er komt iemand die jou Bijbel bekritiseerd in termen als “Ik ben al jaren geleden met al dat strepen gestopt, je moet ook tussen de strepen doorlezen; het is wel het woord van God! Daar mag je niets aan toevoegen, enz, enz”. Dan zullen de woorden en de toon je toch anders naar jou favoriete Bijbel doen kijken.
Alsof hij plotseling in waarde is vermindert, alsof hij niet meer zo mooi en bijzonder is, terwijl er uiterlijk helemaal niets is verandert. Voor ogen zie je nog steeds diezelfde unieke, geliefde Bijbel, maar hetgeen wat je hebt gehoord maakt het anders.
Geluid, dat wat we horen, kan maken dat we niet meer objectief zien.
Als we ons hart willen bewaren, mogen we kritisch zijn op de dingen die we horen.
De sterkste manier om negatieve woorden te ‘bestrijden’ is daarom misschien wel, om ze hardop tegen te spreken. Een zin als “Ik ben het daar niet mee eens”, kan al voldoende zijn om de angel eruit te halen. De verklaring dat je iets niet geloofd en niet aanneemt, zegt namelijk ook “deze woorden die ik gehoord heb, gaan mij niet in beweging zetten”(zie vorige blogstuk).Of: ”Ik ga niet anders kijken naar……. nee, sterker nog, wat ik zie is nog veel mooier als dat ik het voor die tijd zag, want nu ik mijn aandacht erop vestig zie ik nog meer mooie aspecten als daarvoor”, en spreek uit wat je ziet, dat zal je geloof versterken, aanvallen ontkrachten en je hart bewaren.

Luc.5:11 Zij trokken de schepen op het land en lieten alles achter en volgden Hem.

Simon Petrus, Andreas, Jacobus, Johannes en nog een heleboel andere mannen, vaders en broers, waren aan het werk. “Just another day at the office”. De netten en de boten werden gecontroleerd, en het kleine beetje wat ze nog hadden gevangen gesorteerd. Ze waren moe en de stemming was verre van uitbundig, want de vangst viel tegen.
Toen kwam ineens die vent langs waar ze het 1 en ander over hadden gehoord. Afijn, als stuurman aan wal gaat Hij ze vertellen wat ze moeten doen en ze halen een enorme hoeveelheid vis binnen. Ze moeten echt met z’n allen aan de bak, want die bootjes die zinken bijna. (Dat is nog eens een mooie parallel voor de arbeiders in de oogst, maar dat ter zijden).
Ze schrikken zich met z’n allen het apenzuur, want dit kan onmogelijk zo maar gebeuren, hier moet wel een hogere macht aan het werk zijn. En dan zegt die vreemde man :”Je moet niet bang zijn, maar als je met Mij mee gaat, maak Ik jullie vissers van mensen”.
Nu waren er een heleboel mensen aan het werk, die allemaal verantwoordelijkheden hadden; een eigen bedrijf, familie, kids, een huis om te betalen, enz. Maar toch zijn er 4 die Zijn woorden serieus nemen. Ze denken ‘als die man dit kan doen, dan…..ping, ping, ping, conclusie, conclusie!!! Dat betekend dat….en dat ga ik als volgt handelen’.
Niemand laat zo maar huis en haard achter (of wat je ook maar los laat) als je niet echt gelooft dat het precies is wat je moet doen. Alleen wanneer je werkelijk gelooft dat,…en weet dat je weet, dat de dingen die je gehoord en gezien hebt over jou gaan, dan ben je in staat stappen in geloof te nemen.
Geloof is het verschil tussen “ik zou eigenlijk dit of dat moeten doen”, en “ik ga dit doen”.
Wanneer je denkt dat je iets “zou moeten doen”, maar niet in beweging komt, vraag jezelf dan eens af wat je nu eigenlijk gelooft. Want onder al die verstandige argumenten en redenen, klinkt nog een heel ander stemmetje, die fluistert :”maar is het ook voor mij? Ikke???”, en daar wil God persoonlijk een antwoord op geven.

1 Tess.2:11 Jullie weten trouwens, hoe wij als een vader zijn eigen kinderen, u hoofd voor hoofd corrigeerden, aanmoedigden en betuigden te blijven wandelen, Gode waardig, die jullie roept tot zijn eigen Koninkrijk en heerlijkheid.

Paulus begreep iets van het hart van God de Vader. De Vader heeft zijn kinderen lief en niets anders dan lief. Hij wil dat ze sterk, weerbaar en zelfstandig worden; dat ze de geestelijke wereld begrijpen, goede morele keuzes kunnen maken.
Paulus, Timoteüs en Silas hebben niets voor zichzelf gevraagd (2:9). Ze hebben zelf in hun eigen onderhoud voorzien, want de kinderen zijn er niet om voor de ouders te zorgen, maar de ouders voor de kinderen. Dit was het gedrag van de 3 apostelen, “als” een vader. Er staat niet dat ze zich ook “vader/pappa” hebben laten noemen.
Daarmee in het achterhoofd houdend dat Jezus zelfs protesteerde om zich “rabbi” te laten noemen, is het maar de vraag of het wijs is dat we andere mensen, die onze natuurlijke ouders niet zijn, die tittel van geestelijk ouderschap toe moeten kennen?
De harten van reeds volwassen kinderen, met onvolmaakte ouders, kunnen smachten naar een liefdevolle vader of een moeder. Maar wanneer andere mensen daarin een tijdelijke rol mogen spelen blijven het verwijzers naar de “real-deal”: De volmaakte hemelse Vader-Moeder die wij in de hemel hebben.
Soms hebben we die verwijzers nodig, om ons te helpen te genezen of te leren hoe het Vaderschap van God eruit ziet. Verwijsouders helpen ons, onze geestelijke navelstreng te hechten in God de Vader, die volmaakt is en boven menselijke onvolmaaktheden en beperkingen uit stijgt.

De rol van een geestelijk vader of moeder is een zeer verantwoordelijke taak en naar mijn idee zouden ze, als verwijzer,  die rol op deze manier kunnen invullen:
-Geestelijke ouders mogen nooit de plaats van God innemen, voor God beslissen of pretenderen als enige , op de juiste manier Gods stem te verstaan.
-Ze dienen te allen tijde hun kinderen met God in contact te brengen en ze te leren Gods stem te verstaan.
-Ze vergroten de mogelijkheid van keuzes die gemaakt kunnen worden; leren hun kinderen hoe ze kunnen kiezen; geven hun kinderen de vrijheid om te kiezen en zelfs foute keuzes te maken.
-Ze moedigen hun kinderen aan en staan met open armen klaar wanneer het niet goed is gegaan; ze leren hun kinderen verantwoordelijkheid te nemen voor hun  fouten en de ontstane “rommel” op te ruimen.

Als geestelijk ouderschap niet dichter naar God brengt is het beter om deze plaats niet aan mensen toe te kennen, maar God te zoeken en je te enten in Hem.