Maand: november 2015

In 1 Samuel 8 wordt de profeet Samuel geconfronteerd met de vraag van het volk om een koning. Naar de historische context kan dit worden uitgelegd als, de wens om te lijken op de volkeren om hen heen, die zich presenteerden met pracht en praal middels hun koning. Het aanzien van de wereld als voorbeeld model nemen van wat mooi en wenselijk is.
Maar geestelijk legt God iets heel anders bloot , v7 want niet u (Samuel) hebben zij verworpen, maar Mij hebben ze verworpen, dat Ik geen Koning over hen zou zijn.
Feitelijk had het volk zich nog steeds niet aan God overgegeven en Hem de heerschappij, de macht en de majesteit gegeven, over het volk, het land en hun beslissingen. Daarmee is Israël ons tot een levend voorbeeld voor de individuele strijd in ons leven.
Het is zo gemakkelijk om weer de leiding terug te pakken en zelf de zaken even te regelen, in plaats van op God te wachten. Soms denken wij dat we weten hoe zaken geregeld moeten worden, maar God kan daar anders over denken en een betere oplossing hebben.  “Heer vergeef me wanneer ik de regie terug pak. Ik leg opnieuw mijzelf, mijn bezittingen en mijn beslissingen bij U op het altaar en geef U daarover de heerschappij”.
Het is gemakkelijk om te kijken hoe zaken in de wereld eraan toe gaan en te denken dat het zo hoort, dan ben je ook cool als je het zo doet. Soms lijken handelswijze uit de wereld gekleurd te worden door theorie, wijsheid en overleg, wat maakt dat we ze overnemen, want het is verstandig om zo te handelen. “Heer ik wil U vragen mijn handel en wandel verlossen van alles wat de wereld verstandig acht. Leer mij te luisteren naar Uw wijsheid en daarnaar te handelen”.

Israël komt er door schade en schande achter dat de vraag om een koning niet zo’n hele beste weg was. In 10:19 komen ze bij Samuel terug met de vraag: Bidt voor Uw knechten tot de Here Uw God, opdat wij niet sterven, want aan al onze zonden hebben wij nog kwaad toegevoegd door voor ons een koning te vragen.
Als je erachter komt dat een bepaald handelen niet juist was, sterker gezegd, zonde is, ga dan terug naar God. Herstel de relatie met Hem en handel niet meer zo.
Er is altijd een weg terug. Misschien worden niet altijd de gevolgen van de zonde daarmee uitgewist, maar de juiste Koning wordt weer op de troon van je hart gezet. De Almachtige God van liefde, wijsheid, inzicht en kracht.
Hoe zit het dan met die gevolgen, want uiteindelijk blijft Saul wel aan de macht?
Het onrechtvaardig zijn als God tegen Saul zou zeggen :”Oké, ik heb je uitgekozen en gezalfd, maar dat was het gevolg van een zondige vraag en nu heb ik je niet meer nodig”. God kan niet zichzelf tegenspreken door 1st te zeggen 18:17 “dit is de man over wie ik gesproken heb, deze zal over mijn volk heersen”, en dat later terug nemen. Wat God wel doet is de koning verantwoordelijk achten voor zijn zonden. Het is de handelen van Saul en zijn volharden daarin, wat leidt tot het verwerpen van Saul. 1 Sam.15:10-11 Het woord des Heren kwam tot Samuel: Het berouwd Mij dat Ik Saul tot koning heb aangesteld, want hij heeft zich van Mij afgekeerd en Mijn bevelen niet uitgevoerd”.
Zoals Israël God niet als Koning Zijn plaats had gegeven, zo had ook Saul dat niet en de gevolgen van die zonde dient hij te dragen.
Daarmee wordt de vraag “wie is jou koning?”, nog indringender.

Het nieuwe testament staat vol met woorden wie wij zijn, zoals :“jullie zijn allemaal kinderen van het licht, zonen Gods, erfgenamen van Christus Jezus, geliefden kinderen Gods”.
Daarnaast staat het N.T vol met werkwoorden zoals :“verheugd u, bidt ten alle tijden, maakt God groot, biedt weerstand tegen de boze, doet de nieuwe mens aan…”.
In die volgorde moet het denk ik ook geplaatst worden: A. Dit ben je. B. Dit doe je.
Nog even voor de helderheid, je behoudenis is niet afhankelijk van je doen, je bent gered door Christus , maar het ‘doen’ volgt uit wie je ‘bent’ en is het ‘onderhoud’ van de relatie die je met Hem bent aangegaan.
Dit weer even als kader voor de boodschap uit het vorige blogstukken, dat er sommige dingen zijn die wij moeten doen. Je kan in sommige zaken niet met je armen over elkaar zitten wachten tot er iets gebeurd, er worden een aantal acties van ons vragen.
En dan zegt Paulus iets wat me lang heeft geïntrigeerd, namelijk 1 Tim. 3:16 groot is het geheimenis van godsvrucht, en dat zegt hij in de context “dan weet je hoe men zich in Gods huis moet gedragen. Het heeft dus betrekking op dat deel van “doe-dingen”.
Paulus heeft aan Timotheüs een hoop over godsvrucht op te merken. 4:7 Oefen u in godsvrucht, v8 godsvrucht is nuttig tot alles, v6:11 jaag naar gerechtigheid, godsvrucht, geloof, liefde, volharding en zachtzinnigheid.
Timotheüs moet op het pad blijven wandelen naar zijn gaven die hem onder handoplegging zijn bevestigd en naar profetieën die over hem uitgesproken zijn. Hij moet zich naar God uitstrekken en dit ‘doen en blijven doen’. Geheel in lijn met het hiervoor geschetste kader, hij is een kind van God en handelt als een kind van God, maar wat is dan het geheimenis van dat ´doen´?
Godsvrucht, de hemelse opbrengst van ons doen, ligt niet onder de vloek die in over de schepping is gekomen: Gen.3:17 ‘de aardbodem is vervloekt- al zwoegende zult gij daarvan eten zolang gij leeft- doornen en distels zal hij voortbrengen- en met smart zult gij kinderen baren’.
Het hemelse is daar vrij van. De opbrengst van de beoefening van godsvrucht worden niet gekenmerkt door zwoegen en een beperking in de opbrengst. Dit is voor ons die gewend zijn aan werken zonder vrucht al een grote ommekeer. In plaats van je af te vragen wat het allemaal voor zin heeft om die dingen te doen, geven “doe-dingen’ in Gods koninkrijk wel een opbrengst.
Dit is ook meteen een deel van het geheimenis, niet elke opbrengst is direct op de aarde zichtbaar. Het is een geestelijke opbrengst, in het koninkrijk Gods. Niemand kan het van ons roven, het kan niet kwijt raken of vergeten worden, want God vergeet niet.
Anderzijds wordt godsvrucht wel gekenmerkt door het hemelse en zal zich gedragen naar Zijn beeld en Zijn gelijkenis. God is eeuwig, daarom wordt de opbrengst beschreven als een eeuwige, voorbeeld: Joh.4:36 wie oogst ontvangt loon en verzamelt vruchten voor het eeuwige leven,-Gal.6:8 maar wie op de akker van de Geest zaait, zal uit de Geest eeuwig leven oogsten.
Het zal gekenmerkt worden door Gods karakter, trouw, liefdevol, en goed.

Ef.4:22 ( dat je) de oude mens aflegt, die ten verderve gaat, naar zijn misleidende begeerte, dat je verjongt wordt door de geest van je denken en de nieuwe mens aandoet, die naar de wil van God geschapen is in waarachtige gerechtigheid en heiligheid.

We zijn niet meer van onszelf!
We zijn door Jezus gekocht en betaald door Zijn bloed, de allerhoogste prijs heeft hij betaald voor jou en mij; met Zijn leven. De bovenstaande opdracht is dus niet geheel vrijblijvend.
We leven in een samenleving waarin ons de zin: “dat bepaal ik zelf wel”,  wordt geleerd, maar als we ons leven aan Hem hebben gegeven gaat deze gedachte niet meer op. Als we hebben bedacht dat God geweldig is is, lief, goed en zeer de moeite waard, dan moeten we Hem ook de kans geven om ons te vernieuwen naar Zijn beeld en Zijn gelijkenis en Zijn liefde in ons ontvangen.
Misschien geen populaire boodschap, maar ‘aandoen’, vraagt om een actieve houding, het najagen van het goede. Het is een werkwoord.
Je kan niet blijven wensen dat het toch eens mocht gebeuren, zonder een stap in die richting te zetten. Maar als de graankorrel op zichzelf blijft en niet sterft, brengt hij ook geen vrucht voort (Joh.12:24-25). Maar als je besluit jou zelfbepaling opzij te zetten en jou gedachten in te ruilen voor Zijn gedachten, brengt het veel vrucht voort.
In het Grieks staat in het cursieve deel van de tekst:  “ἀνανεοῦσθαι τῷ πνεύματι τοῦ νοὸς ὑμῶν”, letterlijk te vertalen met : “wordt vernieuwd en in de geest (pneumati) van de gedachten van jou”. (Het woordje ‘en’ wordt in de Gr. grammatica gebruikt als een verbindingswoord die aangeeft waar de vernieuwing betrekking op heeft).
Het woord pneumatica verbindt ons direct met de Heilige Geest. Dit bepaald door wie, op welke wijze wij vernieuwd mogen worden en welke vrucht ons dat zal opleveren. (Denk even aan de vruchten van de Heilige Geest, Gal.5:22).  Het is van directe invloed op onze emoties en karaktereigenschappen; de manier waarop we met anderen omgaan en de wijze waarop we in situaties reageren.
Het woord νοὸς=gedachten, representeert ons door God gegeven vermogen om te redeneren, ons intellect. Vernieuwing door de Heilige Geest lijkt misschien wat zweverig en ongrijpbaar, maar νοὸς  spreekt van hele concrete intellectuele redeneringen. Bill Johnson heeft in zijn boek “dromen met God’, geschreven de Gods kinderen de uitvinders van de aarde zouden moeten zijn, die door God worden geleid tot spectaculaire nieuwe oplossingen voor wereld problemen. Omdat God in staat is Zijn geweldige openbaringen, oplossingen en intellectuele overwegingen, in onze gedachten te openbaren. Hij wordt niet beperkt door onze problemen! Bedenk eens wat een geweldige mogelijkheden daarmee vrij gezet kunnen worden, door één persoon die de tijd neemt om naar God te luisteren en echt anders over zaken gaat denken.
Niets is onmogelijk, omdat voor God niets onmogelijk is.