Persoonlijke vrijmoedigheid.

Ik reed naar de samenkomst en gewoontegetrouw vroeg ik God naar de dienst die ging komen, thema’s voor de voorbede of andere dingen die Hij mij vooraf wil laten weten. Ik stel die vragen voordat ik naar mijn werk ga, als ik naar een verjaardag ga en nog veel meer wanneer ik een onbekende situatie in stap. Dan voel ik die onzekerheid op borrelen, ik stel mijn vragen wel in de positieve zin, “Heer gebruik mij, wilt U…., wilt U,….”, maar…… Het klinkt heel goed, maar de laatste tijd blijft het steeds vaker stil wanneer ik mijn vooraf-vragen stel.
Daar zit ik dan met mijn onzekerheden en dat legt ook meteen mijn probleem bloot. De Heilige Geest fluistert “Ik zal het je te binnen brengen op het moment dat je het nodig hebt. Je hoeft niet alles van te voren te weten, Ik zal het je geven op de juiste tijd, op dat moment”.
Daar mag ik op vertrouwen: Hij zal het doen. Maar ik vind bijna elke komende situatie onzeker en ga erin met mijn hakken in het zand. Ik zet me schrap om te kunnen opvangen wat er misschien gaat komen. Eigenlijk stel ik mijn vragen aan God om Hem de kans te geven mij te waarschuwen voor de verborgen valkuilen, monsters en berenklemmen. Niet dat Hij dat doet, maar ik kan het toch proberen?!
En Hij gaat dat ook niet doen!
In Hem beweeg ik mij; Hij is rondom mij; Hij is mijn voorhoede en mijn achterhoede; Hij geeft mij Zijn wapenuitrusting; Hij vult mij met Zijn Geest; geeft mij gaven en talenten die ik mag inzetten…….Ik ben beschermt, voorbereid en bekwaam voor elke situatie die Hij op mijn pad plaatst, en als ik dan nog iets nodig heb dan geeft Hij mij dat. Het is onlogisch om te verwachten dat Hij vanuit mijn angstcultuur gaat roepen “pas op, daar is een rood stoplicht”, (wat ik al zie aankomen), terwijl Hij mij ogen heeft gegeven om dat stoplicht te zien en mij heeft geleerd op een goede manier op een rood stoplicht te reageren!
Hij is geen over bezorgde mamma die ons steeds bij het handje houdt en roept “pas op, kijk uit”, Hij is een Vader die vol vertrouwen zegt “Ga ervoor, je kan het en Ik ben erbij”.
Vrijmoedigheid is een keuze, stelde ik in mijn vorige blog en die keuze geld ook voor ons persoonlijke functioneren. Als ik God ga geloven, kan ik met volle vrijmoedigheid, mijn hakken uit het zand trekken en met 2 voeten tegelijk midden in de plas springen, om maar eens in de voorgaande beeldspraak te blijven. Maar de keus is aan mij.