Matt.8:14-17 Hij heeft onze zwakheden op Zich genomen en onze ziekten heeft Hij gedragen”. (Jes.53:4)
Het optreden van Jezus bevestigt hetgeen Jesaja ongeveer 400 jaar daarvoor had geprofeteerd.
De context van de tekst zijn genezingen in het huis van Petrus, zijn schoonmoeder was ziek en Jezus geneest haar en: “Toen het nu avond werd bracht men vele bezetenen tot Hem, en Hij dreef de geesten uit met zijn woord en die ernstig ongesteld waren genas hij allen…”. En dan volgt de bovenstaande tekst.
Jesaja schrijft 53:4 Nochtans, onze ziekten heeft hij op zich genomen en onze smarten gedragen.
Ik denk dat het belangrijk is om een duidelijker beeld te krijgen wat Jezus nu precies voor ons heeft gedragen, want dit is de verlossing die we voor onszelf kunnen claimen. Hetgeen onze Verlosser voor ons heeft volbracht. Er worden verschillende woorden gebruikt in Mattheus en Jesaja: Matt. “zwakheden en ziekten” en Jes. “ziekten en smarten”. Een korte woordstudie naar de oorspronkelijke gebruikte woorden brengt iets bijzonders aan het licht. We beginnen bij het O.T.
Het hier gebruikte Hebreeuwse woord “Makob” is te vertalen met: “pijn, verdriet en lijden”. De ware betekenis gaat pas echt spreken wanneer je kijkt in welke teksten hetzelfde woord wordt gebruikt. Bijvoorbeeld in Ps.32:10 Talrijk zijn de smarten van de goddelozen, maar wie op de Here vertrouwt, die omringt Hij met goedertierenheid.
“Choli” wordt in veel teksten vertaald met “ziekten”, maar daarbij gaat het niet enkel om lichamelijke ziekten. Hetzelfde woord wordt ook gebruikt in Jes.1:6 in de overdrachtelijke zin. Daar wordt beschreven wat de staat is waarin het volk Israël zich bevind, doordat het van God is afgedwaald en zich aan afgoderij heeft overgegeven “Het hele hoofd is ziek, het hart vol krankheid, van de voetzool af tot de schedel is er niets gaaf”.
In het oude testament, binnen het Oosterse denken, waarbij alles met elkaar in verbinding staat, beslaat hetgeen Jezus voor ons heeft opgenomen, het gehele gebied van: lichamelijk ziek zijn, lijden en pijn ten gevolge van een gescheiden leven van God, gevolgen van afgoderij en vervormde denkpatronen die niet in overeenstemming zijn met Gods gedachten.
Het gebruikte Griekse woord “astheneia” gaat over: ”gebrek aan kracht, ziekten, lijden of calamiteiten”. De teksten waarin dit woord gebruikt wordt spreken over een letterlijke fysieke conditie bv. Luc.5:15 of 8:2. Ten tweede wordt het gebruikt bij zwakheid van het menselijke vlees bv. Rom.6:19 Ik zeg dit van menselijk standpunt om de zwakheden van uw vlees. Rom.8:26 of 1 Corinthiërs 15:43.
“Nosos”, wordt vertaald met :”chronische aanhoudende ziekten, ongeneselijke kwalen”. Dit woord komt 11 keer voor in het N.T en altijd in verband tot een letterlijke lichamelijke conditie.
Deze vergelijking van het O.T en het N.T brengt een verschil van twee denkwerelden aan het licht; een denkwereld die zichzelf ziet ten opzichte van God en een denkwereld die zichzelf ziet ten aanzien van zijn menselijkheid. Respectievelijk: “ziekten en smarten” in de letterlijk en geestelijke zin in verhouding tot God; En “zwakheden en ziekten” van lichamelijke en vleselijke aard.
In veel preken/theorieën van de afgelopen jaren wordt het Griekse denken als “minder-waardig” afgeschilderd, maar de realiteit is dat de Bijbel beide denkwijzen omvat! We kunnen het N.T er niet uitschrappen en het O.T niet tot verleden tijd verklaren.
In het N.T komt die God van het O.T, waar alles mee begint en eindigt, in een menselijk gestalte en heeft alles waar we als tastbare mensen mee te maken hebben, op zich genomen.
Jezus christus overstijgt beide denkwerelden. Hij heeft het fysieke en de vleselijke zwakten waar we mee te maken hebben niet veracht, maar er zonder veroordeling genezing aan geschonken. Hij heeft de kloof die het O.T ziet, het lijden door van God gescheiden te zijn, overbrugt.
Hoe je dus ook tegen ziekte, demonen, bezetenheid of vlees aankijkt, Jezus heeft de overwinning behaald.
van genesis tot openbaringen 