Verwacht het onmogelijke

Matt.16:21 van toen aan begon Jezus Christus Zijn discipelen te tonen dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel lijden van de zijde der oudsten en de overpriesters en de Schriftgeleerde en gedood worden en ten derde dagen opgewekt worden.

En zo gebeurde het ook!
De discipelen hadden het kunnen weten toen het gebeurde. Jezus heeft Zijn plannen niet verborgen gehouden voor Zijn vrienden, maar het paste niet in hun aannames. Petrus ging er al direct op in toen Jezus het hun vertelde, met de woorden: “God verhoedde dat dit gaat gebeuren”.
Op het moment dat Jezus gearresteerd werd, vluchten de discipelen alle kanten op. Petrus ontkent drie keer dat hij ook bij Jezus hoort en Thomas geloofd de opstanding pas als hij zijn vinger in Jezus hand heeft gestoken.
Waarom konden ze het plan wat Jezus hun had verteld niet verwerken, aannemen en het een plek geven? Waarom zou ik er zo’n moeite mee hebben?
Ik denk omdat we eigenlijk niet kunnen geloven dat zaken die naar aardse maatstaven onherstelbaar stuk zijn, ook maar iets goeds kunnen voortbrengen. Hoe kan er iets goeds voortkomen uit dood; of uit verbroken relaties of uit ziekte, of ontslag? Naar aardse maatstaven kan het niet, dingen zijn stuk.addtext_com_MTA0MTUyMzUxMDY
Maar God is niet gebonden aan aardse regels. Daarom zegt Jezus tegen Petrus die Hem erop aan spreekt :”Je bent niet bedacht op de dingen Gods”.
Het koninkrijk der hemelen stijgt verre uit boven het aardse, ‘de dingen der mensen’. Het gedraagt zich niet naar die wetten en regels, maar naar hemelse mogelijkheden, naar geloof, trouw, liefde en goedheid.
Bedenk je eens wat er naar koninkrijk regels mogelijk is in jou ‘onmogelijke’ situatie. Wat zou God er allemaal mee kunnen doen? Niet om het voor Hem in te vullen, maar om het onmogelijke te gaan verwachten. Om te gaan verwachten dat God er groot in zal zijn en te verwachten dat het voor Hem geen onmogelijke situatie is.
In het natuurlijke zien we al voorbeelden van onvernietigbaar leven. Op wegen die zijn afgeschraapt, bedekt met groeiend heet asfalt, piept na verloop van tijd het onkruid door de scheuren. Op loodrechte rotswanden heb ik boompjes zien groeien. Hoeveel krachtiger is het Leven wat God geeft boven het natuurlijke uit.
Joh.11:26 Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij geloofd zal leven.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s