Ik heb een poosje met dubbeldiagnose cliënten gewerkt, verslaafden en psychiatrisch zieken. Een plek waar mensen dingen zien die er niet zijn en achterdocht en agressie hoogtij vieren. Een klimaat waarin het voor allerlei geesten en demonen goed vertoeven is.
Mijn naaste familielid houdt zich bezig met reiki, geleide geesten, visualisatie en al dat soort dingen. Ze verondersteld dat het om “goede geesten” gaat. Toch ga ik daar binnen, zo nodig slaap ik daar, eet en drink, en biedt hulp.
Ik heb met moslimcollega’s samen gewerkt, mijn voeten op hindoeïstisch grondgebied gezet, in afgodentempels gestaan en vlees gegeten wat aan een afgod is opgedragen. Ik heb in kerken gezeten waar mijn naaste verslaafd was aan porno, de ander God beroofde van zijn tiende en voorgangers verkeerde leerstellingen brachten.
En ik durf er iets om te verwedden dat het voor jou net zo is.
Niets in deze wereld is zonder geest en overal om ons heen komen we, bewust of onbewust in aanraking met allerlei zaken die je als “geestelijk onrein’ kan aanwijzen.
Als het onze focus is om “wat niet oké is” te vermijden, moeten we op een onbewoond eiland gaan zitten en dan nog nemen we onze eigen onreinheid mee. Een levensstijl van vermijden met het oog op heiliging, is het najagen van een onmogelijke goal.
Heiliging is dat wat er plaats vindt in de relatie tussen mij en God.
Als ik God op de eerste plaats en Hij zal met mij praten over de zaken waar Hij niet blij mee is; Zijn woord zal corrigeren waar Hij anders over denkt als ik en Zijn leiding zal deuren sluiten waar ik niet heen moet gaan.
En voor mijn wandel in deze wereld, mijn ziel en alles waar ik mee in aanraking kom, vertrouw ik op Zijn bloed. Zijn genade bloed wat mij schoon wast, Zijn klederen van heil die mij bekleden, mijn God die zegt: Ik ben altijd bij jou; Ik ben jou schild.