In Jozua 15 t/m 19 wordt het beloofde land verdeelt. Jozua en de hogepriester hebben hun plaats ingenomen in de tabernakel in Silo en onder Gods leiding werpen ze het lot.
Iedere stam, elk gezinshoofd krijgt zijn eigen gebied, voldoende ruimte om te kunnen wonen, landbouw te bedrijven en vee te laten grazen. Maar dat betekend niet dat ze er zomaar in konden trekken en hun bedje konden spreiden. God heeft het land aan Zijn volk beloofd, maar het is niet leeg.
Kaleb heeft binnen zijn erfdeel zijn zinnen op Hebron gezet, maar om het te kunnen bezitten moet hij er wel eerst 3 Enakieten verdrijven (Joz.15:14)
Deze concrete strijd is een interessant beeld van onze geestelijke strijd.
Jezus heeft voor ons de overwinning behaald, maar soms moeten we nog wel een paar Enakieten eruit gooien om het gebied vrij te kunnen gebruiken. Als we dat niet doen dan blijven deze inwoners gewoon zitten, lees maar.
15:63 De Judeeërs echter konden de Jebusieten die in Jeruzalem woonden, niet verdrijven, zodat de Jebusieten bij de Judeeërs in Jeruzalem zijn blijven wonen tot op de huidige dag.
En daar kan je goed last van hebben, die vijanden die in jou geestelijke gebied achter blijven. Dus grijp moed, vraag God om de sterkte Zijner macht (Ef.6:10) en vecht nog even door. Geef niet op, de overwinning staat vast.
van genesis tot openbaringen 