Openb.19:9 Zalig zij, die genodigd zijn tot het bruiloftsmaal des Lams. Jes.25:6-12 een feestmaal van vette spijzen, een feestmaal van belegen wijnen
Eindelijk is het grote moment van de toekomst aangebroken. Ik ervaar altijd een soort opluchting wanneer ik stilsta bij dit tekstgedeelte. De gedachte dat we met zijn alle bij God aan tafel plaats nemen en alle moeite achter de rug is.
Sommige mensen zijn nieuwsgierig naar het menu en de wijnen, maar ik ben nieuwsgierig naar de mensen die aan die tafel zitten.
Hoe zullen de mensen zijn, zonder vlek of rimpel?
Dagelijks hebben we te maken met beschadigde mensen die zich ongewild, als emotioneel stekelvarkens naar hun omgeving gedragen en dan zijn de stekels eruit. Mijn eigen scherpe randen zijn verdwenen, hoe mooi zijn we dan? Alle gaven en talenten die God in ons heeft gelegd worden openbaar, eindelijk zullen we zijn zoals God ons heeft bedoeld.
In mijn huidige baan werk ik met mensen die ernstig meervoudig gehandicapt zijn. Hun ontwikkelingsnivo is enkele weken tot maanden en hun beperkingen zijn enorm. Ze kunnen niet spreken en meestal afhankelijk van een rolstoel en allerlei hulpmiddelen, maar ik zie hun ogen, hun tranen en hun glimlachje, en ik ben zo benieuwd hoe ze zullen zijn in hun verheerlijkte lichaam.
Wat zullen ze dan te vertellen hebben, wat hebben ze mee gekregen van hun leven hier op aarde? Kunnen ze mij dat vertellen of ik goed voor ze heb gezorgd en één van die kleine lichtjes ben geweest in hun bestaan? Wat een weergaloos moment zal het zijn wanneer ze naar hun moeder toe kunnen lopen, zeggen “hoi mam, ik hou van jou”, en ze elkaar in de armen vallen.
Wat een tafel zal dat zijn om aan te zitten, het bruiloftsmaal van het Lam.
van genesis tot openbaringen 