Hebr.12:5 Ik zal je niet begeven en je niet verlaten.
De avond dat ik in een dienst van Marty Hayer tot bekering kwam was emotioneel overweldigend. Die avond viel ik thuisgekomen, als een blok in slaap en de volgende morgen schoot ik wakker met de gedachte: “er is iets heerlijks gebeurt….maar Heer bent U daar nog?”.
Iedereen kan zich die kinderlijke angst herinneren van iets geweldigs krijgen en dan bang te zijn dat je het niet mag houden. Is het echt voor mij? Mag ik het houden, hoef ik het niet weer terug te geven, komt er niemand anders het opeisen of wordt het niet weer van mij afgenomen?
Het idee dat God die 100% lief, mooi, genadig, prachtig en machtig is, werkelijk bemoeienis met mij wil hebben en bij mij wil wonen….Het kind in mij kan dat nauwelijks bevatten, dat Hij is hier in mijn leven is om te blijven.
Hij loopt niet weg als ik stom doe en blunder (wat ik beslist zal doen)?
Het kind in mij vraagt zich af: Wordt hij niet boos als ik voor de 100ste keer dezelfde fout maak (die ik vast daarna nog 100 keer zal maken)? Vraagt Hij uiteindelijk toch niet allerlei zaken van mij waar ik helemaal niet aan kan voldoen? Of vindt Hij niet een ander veel leuker, beter of bruikbaarder?
Rationeel weten we precies hoe het zit en kennen we de antwoorden wel, maar het kind in ons heeft tijd nodig om de emotionele waarheid te omhelzen, dat al wat Hij van ons vraagt is om Pappa te mogen zijn. En wij mogen kind zijn.