Gelukkig zijn de vredestichters, zij zullen kinderen Gods genoemd worden, Matt.5:9
In de aankondiging van de komende Messias in Jes.9 staat: een kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, de heerschappij rust op zijn schouder en men noemt Hem Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst. Jezus zelf is de grote Vredevorst, in Hem vinden wij vrede en door Hem kunnen wij vredestichters zijn.
Maar wanneer wij op Jezus willen lijken hebben we met deze tekst iets uit te puzzelen, want zelf zei Jezus: Meent niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen maar het zwaard. Want ik ben gekomen om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader en tussen een dochter en haar moeder en tussen schoondochter en haar schoonmoeder; en iemands huisgenoten zullen zijn vijand zijn.
De vraag is dus, waar is de vrede van de Vredevorst en waar kan die door zijn kinderen worden gesticht?
Nog te vaak jagen we vrede na in onze directe relaties, met de mensen om ons heen. Ruzie en onenigheid vreet aan ons. Als iemand tegen ons zegt “ik kan niet goed tegen ruzie, die sfeer wanneer mensen iets tegen elkaar hebben, daar ben ik gevoelig voor”. En terecht dat we daar gevoelig voor zijn, want Vredestichters zijn is onze identiteit. Maar dat onderdeel van onze identiteit mogen we op een juiste manier leren hanteren en ons niet in de war laten brengen door hetgeen voor ogen is.
Jezus heeft het Koninkrijk van God voor ogen, met Zijn zaligsprekingen. Zijn vrede is verankert in het Koninkrijk der hemelen. Zijn vrede woont in de harten van mensen in wiens hart Jezus mag wonen. Een vredestichter brengt andere mensen in contact met de Vredevorst en sticht een nieuw Koninkrijk van vrede in een ander. Maar voor ieder die Jezus niet aanneemt zal Hij de steen des aanstoots zijn.
Die steen des aanstoots in jou zal, direct of indirect, altijd frictie geven met hen die leven uit het koninkrijk van deze wereld. Het is niet onbegrijpelijk dat dit zichtbaar wordt in onze familierelaties. Daar moeten we ons niet door van de wijs laten brengen. Er is een vorm van ‘onvrede’ die we zullen moeten doorstaan, namelijk dat we op voet van oorlog leven met het rijk der duisternis. En zoals het Koninkrijk Gods openbaar wordt door jou heen, zo wordt ook het rijk der duisternis openbaar door mensen heen.
Als we die mensen mij God mogen brengen, Gods Koninkrijk aan hen mogen laten zien, Zijn licht laten schijnen en Zijn zoutende zout zijn, dan mogen we ons gelukkig noemen. Als we niet een aardse vrede als 1ste doel voor ogen stellen, maar een hemelse vrede daarbovenuit najagen, dan zijn we kinderen Gods.
van genesis tot openbaringen 