1 Tess.5:18 Dankt onder alles

Thessaloniki was in die tijd dat Paulus de brief aan deze gemeente schreef een grote welvarende havenstad, met uitzicht op de berg Olympus, de woonplaats van de Griekse goden.
De reis van Paulus is niet gemakkelijk te reconstrueren, maar genoemd wordt dat hij daar in elk geval drie sabbatten in die stad aanwezig was. In die korte tijd hebben zich mensen bekeert uit de heidenen en de Joden. Deze gemeente is ontstaan, onder zware verdrukking, met de kracht van de heilige Geest, tot een voorbeeld voor de gelovigen van Macedonië en Achaje, zegt (1 Tess.1:6-7). En Paulus wil dat ze nog meer gaan uitblinken in hun geloof!
Ze hadden het niet gemakkelijk, midden in een wereld vol afgoderij, verdrukking en verzet van orthodoxe joden . Handelingen 17:1-10 beschrijft hoe Paulus moest er vluchten voor de Joden.
Die kennis maakt het al gemakkelijker om ons te kunnen vereenzelvigen met de mensen aan wie deze opdracht geschreven werd. Ze hadden redenen om te mopperen. En als al de druk nog niet genoeg was, veroorzaakte het feit dat ze het evangelie hadden ontvangen hadden van “de grote apostel” Paulus, met zijn verwachtingspatroon van deze gemeente, ook nog een ander soort druk.
Alle moeite die wij ook kennen was daar aanwezig; geen acceptatie voor hun geloof, afwijzing door andere geloofsgroeperingen, afgoderij, juridische druk en de strijd om het dagelijkse leven.
Maar de opdracht hoe daarin staande te blijven, is betrekkelijk eenvoudig. De Griekse ‘woord-voor-woord’ vertaling zegt :”In alles dank geven”. De context van dit vers heeft ons al laten zien dat we veel grond hebben om ons over te verheugen (zie voorgaande blogartikelen).
De omstandigheden zijn geen excuus om dit niet te kunnen doen, maar een reden om het juist wel te doen. Wij moeten de omstandigheden beïnvloeden, niet de omstandigheden ons. Je verheugen, bidden en danken, zijn daar de perfecte gereedschappen voor om dat te doen.
Behalve dat het de omstandigheden verandert, heeft het grote invloed op de manier waarop wij naar de omstandigheden kijken. We zijn rijk in de omstandigheden ten opzichte van anderen die er zonder Gods liefde en hulp doorheen gaan.
We bezitten vele zegeningen en laten we daarin nu even niet vergelijken met anderen die het minder hebben als wij. Maar als alles waar we nu van genieten weg zou vallen, wat raken we dan kwijt? Onze gezondheid, het bed waarin we slapen, warm en koud stromend water, een dak boven ons hoofd, het eten op onze tafel, de mensen met wie we contact hebben???? We zijn veel rijker als dat we denken, maar zien we het ook?
Dankzegging is een geweldig instrument om weer wakker te worden, onze ogen open te doen en te zien. Psalm 50 geeft hierin een mooie tekst die dit bevestigt:
23. Wie lof offert, eert Mij
en baant de weg,
dat Ik hem Gods heil doe zien.
Door de tekst in drieën op te delen worden de stappen zichtbaar. Danken is misschien een offer voor God in het licht van de omstandigheden, maar daardoor komt er een weg door de situatie heen en gaan we zien welke redding God al gegeven heeft.
Vreugde is een levensstijl, waarvan Jezus ons de sleutel heeft gegeven en we vandaag kunnen kiezen om binnen te gaan.