Terug kijken

Psalm 78 draagt de titel “les der geschiedenis”. Het is het maken van een pas op de plaats en nog eens terug kijken wat er nu eigenlijk is gebeurd.
Als je niet terug kijkt kan je niet leren van hetgeen er is gebeurd, maar de Bijbel kijkt terug vanuit een specifieke richting. Het gaat er niet om wat wij als mensen hebben gedaan en hoe we hebben gefaald, want dat we falen is simpelweg een feit. Het gaat erom wat God heeft gedaan, hoe Hij heeft gehandeld ondank menselijk falen. En dat handelen is wonderlijk, als je dat even op je in laat werken.
Het menselijke handelen is maar al te herkenbaar uit ons eigen leven. v8-11 Verteld dat de vaderen weerbarstig waren, ze onderhielden het verbond niet, faalden in het onderhouden van de wet, maar…..v12 God deed wonderen, leidde hen met een wolk en een vuurkolom, kliefde de zee en voorzag het volk van water. Wat is dat voor een handelen?
v17-21 Het volk bleef zondigen, actief en stelde vragen vanuit ongeloof, zoals ook wij dat vaak doen. God werd er verbolgen over, een ouderwets woord ‘verontwaardigt en ontstemd’ zegt van Dale. Terecht toch? Stel dat één van je huisgenoten voortdurend alle huisregels overtreedt en insinuerende vragen stelt, dan gaat het je toch op zijn minst irriteren. Die persoon ga je toch zeker niet voorzien van allerlei zaken waar die steeds om zeurt?
Gods antwoord? Hij opent de hemel en geeft ze manna! V25 ‘brood der engelen at ieder’.
Het verhaal staat in Exodus en Numeri veel uitgebreider waardoor het lastiger wordt om overzicht te krijgen, maar ontdaan van alle franje is dit wel waar het op neer komt. Het volk moppert, verzet zich en zou het liefste naar Egypte terug, alsof God te eng is om te vertrouwen…..en Hij geeft ze te eten.
Gedurende de gehele reis, ongeacht de houding van het volk, geeft God ze te eten, te drinken, hun spullen slijten niet, Hij openbaard zichzelf op Sinai, Hij geeft hun menselijke leiders, Hij geeft ze leefregels, Hij geeft ze de tabernakel………ondanks al hun gedoe!
v.38 Hij wendde menigmaal Zijn toorn af en wekte Zijn volle grimmigheid niet op; Hij gedacht dat zij vlees waren, een ademtocht.
Kwetsbaar zijn we, Gods brozen vaatwerk, uit stof gemaakt. Hij weet het als geen ander en vergeld ons niet naar wat we hebben gedaan.
Op dezelfde wijze terug kijken op onze eigen verhalen , is het soms lastig die hoofdlijnen eruit te halen. Er is eerst een beetje afstand voor nodig om zaken tot de essentie terug te kunnen brengen. Maar als je alle emotie eraf poets, en kijkt naar concrete gebeurtenissen en concrete handelingen, dan zou het zomaar kunnen dat er ook in jou leven bijzonder verhalen liggen van Gods liefde en voorzienigheid.
Vraag de heilige Geest maar eens om je te helpen terug te kijken vanuit Gods perspectief. Het zou zomaar kunnen dat Hij een heel ander idee heeft over die ene gebeurtenis in jou leven die jij als een falen beschouwd. En mogelijk zie je plotseling Gods voorziening in de situatie, wanneer je hetgeen je als een falen beschouwt, van de situatie afpoets en Zijn hand ziet te midden van dat alles.
Dat zijn de ervaringen die we nodig hebben om vast gehecht in Hem te groeien. Dat is het soort evalueren wat ons helpt te groeien en sterker te worden in ons geloof, dat God betrouwbaar is.
Betrouwbaar, dwars door de woestijn heen, betrouwbaar wanneer je achtervolgt wordt door vijanden, betrouwbaar als ik zondig, betrouwbaar als ik noden heb, door en door betrouwbaar.