De Bewaarder

Psalm 121

Een psalm waar ik heel vaak op terugval is psalm 121. Elke regel spreekt rechtstreeks tot mijn hart, omdat ik er een beeld aan kan koppelen.
Ik hef mijn ogen op naar de bergen, vanwaar zal mijn hulp komen?
Als enthousiast wandelaar heb ik een aantal stukken van de Alpen en de Pyreneeën mogen verkennen, dus ik weet hoe het eruit ziet om tegen een paar majestueuze bergtoppen met sneeuw aan te kijken. Maar ik begaf me ook voor het eerst daarmee in gebieden, waarbij ik me besefte dat je voorzichtig te werk moet gaan. Niet overal kom je mensen tegen en er zijn paden met gravel, smal en stijl, waar je in ernstige problemen kunt raken. En wie gaat je dan helpen?
Mijn hulp is van de Heer, die hemel en aarde heeft gemaakt.
Zijn macht gaat boven die van mensen uit. Waar mensen beperkt zijn in hun vermogen om te helpen, omdat ze nu eenmaal mens zijn, daarboven regeert U; de Ontwerper, de Maker, de Rechtvaardige, de Allerhoogste macht.
Hij zal niet toelaten dat Uw voet wankelt.
Dit is mijn grootste troost in onzekerheid, de wetenschap dat God mij bekwaam maakt, voor de dingen die Hij aan mij toevertrouwd; dat Hij bij machte is mij bovenmatig sterk en wijs te maken; dat Hij mij begiftigt heeft met alle geestelijke zegeningen in de hemelse gewesten. Dat alles beloofd Hij in zijn woord.
Mijn Bewaarder zal niet sluimeren, zie de Bewaarder van ( vul je naam in) sluimert nog slaapt. De Here is mijn Bewaarder, de Here is mijn schaduw aan mijn rechterhand.
Mensen worden nog wel eens moe en kunnen niet altijd voor je klaar staan, ze hebben ook een eigen leven en hun eigen zorgen.  Soms hebben andere zaken hun aandacht nodig en kunnen ze er niet voor je zijn, maar mijn God is er altijd. Hij wordt er nooit moe van, als ik weer kom met hetzelfde probleem. Sterker nog, ik denk dat Hij er blij mee is. Liever een kin d wat steeds weer aan komt kloppen, die Hij raad en sturing kan geven, als een kind wat niets van zich laat horen.
De zon zal u des daags niet steken, noch de maan des nachts.
Deze zin verbind ik met mijn wandelervaring in de bergen, maar misschien heb jij nog een aantal andere associaties. In de bergen kunnen hitte of kou je flink in de problemen brengen, door uitdroging of onderkoeling. Zo ook onze geestelijke temperatuur. Wanneer situaties te hoog oplopen lopen we het risico op een burnout, maar wanneer we te ver van God verwijdert raken sterft ons leven met hem een stille dood. De inwoning van de heilige Geest beschermt ons tegen beidden.
De Here zal mij bewaren voor alle kwaad. Hij zal mijn ziel bewaren. Hij zal mijn uitgang en mijn ingang bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid.
Terug kijkend kan ik zien dat er in mijn leven een aantal keren deuren abrupt dicht zijn gegaan. Dat is schrikken op het moment dat het gebeurd, maar achteraf kan ik zien dat hij me voor erger heeft beschermt. Hij heeft mij uit situaties gehaald die niet meer gezond waren, in mijn trouw was ik misschien nog doorgegaan, als er niet een drastische gebeurtenis had plaats gevonden.
Maar er zijn ook deuren gesloten gebleven, hoe graag ik dat ene misschien ook had gehad, het is niet doorgegaan. Zijn beheer over mijn uitgaan en ingaan, geeft me echter het vertrouwen dat het goed is, ook als gewenste deuren niet open gaan. Misschien kan ik nu nog niet zien, waarom het beter is, maar ik vertrouw U.
U houdt zoveel van mij, dat U datgene wil bewaren, wat mij “mij”, maakt. Mijn ziel, mijn unieke persoonlijkheid. Het was Uw vreugde om dat te scheppen en het is Uw vreugde om dat van mij te bewaren, tot het einde toe. Mijn Bewaarder sluimert nog slaapt.

https://www.youtube.com/watch?v=9g4eqKDkDiw
Brian Doerksen psalm 121