Zo bijzonder gewoon als ademhalen.

Sommige vergelijkingen zijn verrassend eenvoudig gemaakt, maar zo duidelijk.
Een paar jaar terug kreeg ik voor mijn opleiding nog eens het gehele ademhalingsstelsel uitgelegd. Het doel was dat we mogelijke problemen die daarbij kunnen ontstaan kunnen signaleren, omdat een chronisch zuurstof te kort ernstige gezondheidsklachten tot gevolg kan hebben. Maar wat mijn `geestelijke oren` hoorden was, hoe genade in ons leven werkt.
Je ademt zuurstofrijke lucht in met onze longen. Zo ademen we Gods genade in als we dicht bij hem zijn. Dit wordt in het bloed opgenomen, zo worden we gereinigd door Zijn bloed. Deze stroom zuurstofrijkbloed maakt dat alle cellen en organen kunnen functioneren en de afvalstoffen die in die cellen en organen zijn ontstaan worden aan het bloed teruggegeven. Gedurende onze dag komen we met allerlei mensen en situaties in aanraking, waar we genade voor nodig hebben. Zonder die genade lukt het ons niet om geduldig, liefdevol en rechtvaardig te reageren op de dingen die op ons af komen. Er ontstaat irritatie, egoïsme en ongeduld, dit zijn onze afvalstoffen, onze koolstofdioxide. Dit bloed met afvalstoffen stroomt terug naar de longen en wordt daar uitgeademd. Terug gekomen bij God laten we onze dagelijkse beslommeringen, zonden en overtredingen weer los en ademen we zuurstofrijke lucht in, genade…en de hele cirkel begint weer opnieuw.
Gods genade zou voor christenen net zo natuurlijk moeten werken als ademhalen.
“Groei in genade”, zegt 2 Petrus3:18. Kinderen die een te kort aan zuurstof hebben, kunnen groeistoornissen krijgen. De organen krijgen te weinig zuurstof om te kunnen groeien, waardoor het kind klein blijft. Zo blijven sommige christenen kleiner als dat ze behoren te zijn. Maar toenemende groei in genade maakt iemand groot, doordat Jezus een grotere plaats in hem krijgt.
“wees krachtig in de genade in christus Jezus”, zegt 2 Tim.2:1. Als we trainen kan het lichaam meer zuurstof opnemen. Er komt kracht en het lichaam bouwt conditie op en is in staat de 2^de mijl te gaan. Een lichaam wat in stress is gaat oppervlakkiger ademhalen , het verkrampt en wordt door verminderde zuurstof extra moe. Ziekmakende stoffen hopen zich op en de weerstand gaat naar beneden. Zo raakt ook een christen die niet voldoende leeft uit genade, kwetsbaar voor acties van de boze. Hij wordt kwetsbaar voor leugens, misleidingen, aantastingen van het zelfbeeld en zijn identiteit als kind van God.
Dan kan de indruk ontstaan dat we niet zomaar naar God toe kunnen gaan, we hebben er een potje van gemaakt. Daarom moedigt de Hebreeën schrijver ons aan 4:16 Laten we met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade opdat we barmhartigheid ontvangen en genade vinden”.  Het zou immers een slechte zaak zijn als we afgesneden raken van dat geen wat we juist het allerhardste nodig hebben. Laat het lichaam van christus niet lijden aan zuurstof te kort. Ons vlees kan lijden onder ziektes en beperkingen, maar in de geest zijn er geen belemmeringen, Jezus is gekomen om de weg volkome vrij te maken en ons overvloed te schenken.
Laten we daarom elkaar zegenen: Dat genade en vrede jou vermenigvuldigd mogen worden” 1 Petr.1:2 want hierin is het leven.