De 5 dromen. 

Mattheus 1 en 2.

Droom 1. Jozef ziet in zijn droom een engel die hem verteld dat het kind van Maria van God komt; dat Hij Jezus zal heten, heel bijzonder zal zijn, en dat hij gewoon met de vrouw kan trouwen.
Droom 2. De wijzen uit het oosten worden gewaarschuwd om niet naar Herodes terug te keren.
Droom 3. Jozef en Maria moeten naar Egypte vluchten om de kindermoord te ontkomen.
Droom 4. Jozef en Maria mogen terug naar Israël.
Droom 5. In een droom ziet Jozef waar hij zich niet moet vestigen, zodat hij in Nazareth terecht komt.

Ho even, één droom is nog tot daaraan toe maar 5? Dat is toch wel bout.
Vanaf het eerste moment van bevruchting is het “game on”. Zijn leven staat direct op het spel.
Als er niet iemand van bovenaf achter de controllers zit, die precies zegt wanneer Jezus en Zijn familie moeten “springen, rennen of stilstaan” is het direct einde oefening. Het is geen Super Mario-spel waarbij je meerdere levens kan inzetten en weer opnieuw kunt beginnen als je poppetje overleden is.
Deze mensen moeten heel goed luisteren naar wat God ze te vertellen heeft en heel direct daarnaar handelen.
Hier zijn ze vast op gecast. Gods Zoon is immers aan hun toevertrouwd en zolang Hij nog niet zelf gehoor kan geven aan die directe leiding van Zijn hemelse Vader, moeten zij dat voor Hem doen.

Later in het leven van Jezus lezen we nog ontelbare keren hoe zijn leven bedreigt wordt.
Een paar voorbeelden: matt.4:12 Hij trok zich terug naar Galilea. Het Griekse woord wat hiervoor wordt gebruikt is ana-chōreō, dat wordt gebruikt bij “het uitwijken voor gevaar”. In matt. 14:13 wordt dit zelfde woord gebruikt wanneer Herodes Johannes heeft onthoofd, en Jezus de wijk neemt naar een andere streek. matt.15:21 Hetzelfde woord, nadat Hij een botsing heeft met de farizeeën en vertrekt. Terwijl Hij in matt.15: 25 ook vertrekt, maar het woord dat hiervoor wordt gebruikt is meta bas. Hier gaat het dus om een vrijwillig, niet bedreigt vertrekken.
Doordat er in het Grieks twee verschillende woorden worden gebruikt voor “vertrekken”, ontgaat het ons hoe vaak er sprake is van een directe leiding van de Vader die Hem toont dat Zijn leven in gevaar is.

Lucas is wat duidelijker in zijn beschrijving wanneer hij in Luc.4:28-30 verteld hoe Zijn preek in Nazareth eindigt: Zij stonden op en wierpen Hem uit de stad en voerden Hem tot aan de rand van de berg, om Hem van de steilte te storten. Maar Hij ging midden tussen hen door en vertrok.
Het lijkt wel op het verhaal van Daniel waar God de muilen van de leeuwen dicht snoert, zodat Daniel de volgende morgen leven uit de leeuwenkuil te voorschijn kwam.
In Joh.7:30 komen we zo’n zelfde situatie tegen nadat hij in de tempel had gesproken: Ze trachten hem dan te grijpen, maar niemand sloeg de hand aan Hem want Zijn ure was nog niet gekomen.
Ze wisten in die tijd wel hoe ze iemand om zeep moesten helpen en met name Jezus daar hadden ze echt de pik op.
In luc. 6:11 staat er een reactie van de farizeeërs op een genezing die Jezus deed in de synagoge: Ze raakten volkomen hun verstand kwijt en spraken met elkaar erover, wat zij Jezus doen zouden.
Joh.6:59 De joden in de tempel: Zij namen dan stenen op om naar Hem te werpen, maar Jezus verborg zich en verliet de tempel.
Joh.10:31 De Joden droegen weder stenen aan om hem te stenigen. Jezus gaat nog het gesprek met ze aan maar in v.39 staat dan: zij trachten Hem weder te grijpen maar Hij ontkwam uit hun handen.

Als we hier echt even naar kijken dan kom je ontelbare momenten tegen waaruit blijkt dat Jezus enkel en alleen door Goddelijke leiding het kruis heeft gehaald.
Hij had op talloze andere momenten kunnen sterven en heel wat sneller als dat het nu is gegaan.
Het feit dat Hij zo moest sterven, aan het kruis, was verre van per ongeluk. Het is eerder een wonder dat Hij het gehaald heeft.