Blanco.

Tussen Mattheus 1:23 en 3:13 ligt naar schatting bijna 30 jaar. (tussen de aankondiging van de geboorte van Jezus en zijn doop!)  Over die jaren lezen we een stuk over Johannes de Doper, maar het beschrijft niet van Jezus zijn kindertijd.
We hebben geen idee hoe zijn persoonlijke ontwikkeling er in die periode eruit heeft gezien. Of Hij hield van knikkeren, een hekel had aan spruitjes, of dat Hij misschien een oogje had op het buurmeisje van drie huizen verderop. We kunnen een hoop vertellen over de geschiedkundige periode waarin deze mensen leefde, maar van hun persoonlijkheid is bijna niets opgeschreven.
De bijbel portretteert mensen met grote waardigheid. Niemand kan in de eeuwigheid gekend worden naar zijn jeugdzonden.
We zijn niet bekend met de “nickname” van Mozes en weten niet welke boze gedachten Jozef over zijn broers heeft geuit in een bepaalde periode van zijn leven. Als hij wilt dat we daar iets over weten dan mag hij ons dat later zelf vertellen, maar het is niet God die ons tentoonstelt naar de diepte en hoogtepunten die we in onze groei zijn gepasseerd.

Maar er zijn meer redenen om dankbaar te zijn voor deze schrijfstijl. Jezus was hier met een doel.
Zijn missie was om ons het koninkrijk Gods te openbaren. Zoek dat boven alles, was zijn opdracht aan ons. Nu is het koninkrijk Gods groter als dat wij menselijkerwijs kunnen bevatten. We kunnen onmogelijk de hoogte en de diepte ervan onderscheiden, wanneer dit ook nog aan ons wordt gepresenteerd met extra franje, komen we er helemaal niet meer uit. Om het zicht op de goal niet te verliezen hebben we het nodig dat het bijna kaal en zo simpel mogelijk aan ons zichtbaar wordt gemaakt.
De franje waar wij zo graag meer van willen weten, gaat over de diversiteit van ons menselijke gestalte.
Het is voor ons voldoende om te weten dat hij die gestalte heeft aangenomen. Dat Hij een mens van vlees en bloed is geweest, onze gevoelens heeft gevoelt en onze strijd heeft gestreden, maar om zicht te krijgen op een hemels doel is het nodig het aardse eruit weg te laten.

Zien vanuit het aardse is onze normale bril. Het is voor ons logisch om te vertrekken vanuit hetgeen wat we kennen. Het gevaar is daarmee dat, indien de bijbel de feiten aan ons zou presenteren met die aardse bril op, dat wij die bril ophouden. Haal het aardse, de franje eruit en we worden op een ander been gezet, en mogelijk kunnen we iets gaan zien van het koninkrijk Gods.
De derde reden waarom ik er blij mee ben is dat het ons weerhoud van het maken van nog meer dogmatiserende tradities.
Wanneer je van iemand een fan bent wil je je het liefste net zo kleden, lopen en praten als die persoon. Ik weet niet door welk soort klonen de kerkbanken bevolkt zouden zijn, maar ik betwijfel of het een aantrekkelijk plaatje zou zijn geworden wanneer wij dat naar menselijke dogma’s gaan invullen.
Jezus is niet drie dimensionaal.