Matt.3:15 aldus betaamd het ons alle gerechtigheid te vervullen.

Ik heb me lange tijd afgevraagd welke gerechtigheid Jezus hier vervulde.
Hij had geen zonde die afgewassen moesten worden, maar toch laat Hij zich dopen. Dat is een betekenisvol voorbeeld voor ons, maar in het licht van te vervullen gerechtigheid, is het te beperkt om hierin slechts een instructie voor ons te zien.
Voor de joden was hetgeen Johannes deed niet ongebruikelijk, want farizeeën en Sadduceeën kwamen erop af. De betekenis van dopen moet voor hun bekend zijn geweest.
Daarom ben ik gaan kijken naar de betekenis van doop en wassen in het oude testament en dat bracht me bij de volgende tekstvoorbeelden:
In Ex. 19 legeren de Israëlieten in de woestijn, tegenover een berg, Mozes klom omhoog en had een gesprek met God. God zei dat Hij een verbond met het volk wilde aangaan, daarvoor moesten zij zich -heiligen en hun klederen wassen.
Mozes ontvangt de 10 geboden en de volledige blauwdruk van de tabernakel. Bij het in gebruik nemen van de tabernakel worden priesters aangesteld. Zij gaan een verbond aan met God om zich af te zonderen van het volk en zich te weiden aan de dienst. -Voor de inwijding wassen zij zich Ex.29:4 voor de ingang van de tent der samenkomst.
Ex.30:20 Wanneer (Aaron & zonen) in de tent der samenkomst zullen gaan, zo zullen zij zich met water wassen, opdat zij niet sterven; of wanneer zij tot het altaar naderen, om te dienen, dat zij het vuuroffer den HEERE aansteken.
-In Lev.15:16 staat dat een man die onrein geworden is zich moet wassen met water en tot de avond onrein zal zijn.
In al deze voorbeelden wordt voor “wassen/baden” het Hebreeuwse woord “rachats” gebruikt. Dit is een ander woord als dat voor “wassen van het lichaam” wordt gebruikt, wanneer men vuil was, dat is namelijk het woord “tawal”.
“Rachats”, spreekt van een rituele reiniging die wordt toegepast om:
* zich te heiligen voor een ontmoeting met God en ter voorbereiding op een verbondssluiting.
* voor de inwijding van een taak, apart gezet van de wereld voor God.
* afwassing van rituele onreinheid en zonden.
In het licht van “Zichzelf apart zetten van de wereld om een taak voor God zijn Vader te vervullen”, wordt het beter te begrijpen dat Jezus door Zijn doop, gerechtigheid vervulde.
Maar rituele reiniging was in het O.T een zeer geëigend gebruik wat onderdeel was van de relatie met God, daardoor werd was er geen bezwaar tegen hetgeen Johannes deed.
Bij de oprichting van de tabernakel gaf God de opdracht om tussen de tent der samenkomst en het altaar een groot koperen wasvat te plaatsen, zodat de priesters zich zouden wassen van rituele onreinheid, zonden, om apart gezet zich te kunnen weiden aan hun taak en de Heilige God te kunnen ontmoeten.(Lev.30:17-21)
In latere tijden werden hiervoor rituele baden gemaakt. Rondom het oude Jeruzalem zijn er verschillende door archeologen terug gevonden. Deze hadden tot doel om de rituele reiniging, “Mikwe” te kunnen verrichten voordat men opging naar de tempel.
Ten gevolge van deze eeuwenoude achtergrond neemt in het hedendaagse geloof van de Joden dit wassen nog steeds een plaats in, bijvoorbeeld voor een maaltijd. Lev. Zegt immers dat het een altoosdurende inzetting is voor hen en hun nakomelingen.
Literatuur:
http://www.ad.nl/ad/nl/4561/Wetenschap/article/detail/3423528/2013/04/10/Eeuwenoud-ritueel-bad-in-Jeruzalem-ontdekt.dhtml
http://www.hetlichtdeslevens.nl/studies/studieslezen/dedoopinhetoude.html