Voorbij het kruis

Matt.10:38 wie zijn kruis niet opneemt en achter Mij gaat, is mij niet waardig

Even een vraagje, hoe lees jij deze tekst? Betekend deze tekst voor jou dat iedereen het lijden in zijn leven zonder mopperen moet verdragen? In die zin van: Jezus heeft nog erger geleden, dus wij mogen niet mopperen over het beetje lijden wat wij te dragen krijgen?
“Elk huisje heeft zijn kruisje”, is de uitdrukking waarmee we aangeven dat iedereen wel een lijden te dragen heeft. Het is onvermijdelijk en iedereen heeft wel iets. En daarmee accepteren sommige “Nederlanders”, als ik even zo mag generaliseren, op een bijna oosterse wijze het lijden. Als iets wat God in ons leven geeft, er is niets aan te doen, God heeft het zo beschikt, dus moeten we zonder te mopperen ( want dat is zonde) verdragen.
In dat spoor wordt de bovenstaande tekst ook wel aangehaald. Toch denk ik niet dat Jezus deze uitspraak deed met het oog op het lijden en de onvermijdelijkheid van algemeen lijden voor iedereen.
Zelf heb ik heel lang met de beschreven bril naar deze tekst gekeken, maar nu zie ik iets anders. Misschien wat ingewikkeld, maar ik hoop dat je het volgende gezichtspunt kan volgen.
De context van de tekst gaat over discipelschap, navolgers zijn, al lerende in Zijn voetsporen treden. In die context mogen we ook de volgende overweging maken ten aanzien van het kruis: Jezus leven stopte niet op het punt van het lijden, Hij ging er voorbij.
Hij stierf aan Zijn vlees en nam plaats aan de rechterhand van de Vader. Het lijden was niet het doel, Hij had er een doel mee om het kruis op te nemen. Op dat punt in de tijd nam Hij alles op zich, zodat wij die straf juist niet hoeven te dragen en genade kunnen ontvangen.
Ons kruis opnemen gaat daarom veel meer over het afsterven aan onze zonden en het omhelzen van  de genade die Hij voor ons heeft bewerkstelligt. Om te groeien door het volbrachte kruis heen, in het koninkrijk der hemelen, groeiende in relatie met de Vader. Dat is de plek waar Jezus is.
Als wij Hem volgen is het koninkrijk der hemelen de plek waar we ons naar toe bewegen, voorbij het kruis.
In die gedachte gang zouden we de bovenstaande zin kunnen omschrijven als: Wie mijn genade niet opneemt en achter Mij aangaat naar de Vader, is Mij niet waardig.
De persoon die zo zou handelen, zou alles wat Jezus voor ons heeft gedaan afwijzen. Dan ben je het “cadeau-Jezus” niet waard.
Het gevolg van de twee verschillende interpretaties is: De eerste uitgangsgedachte, om het lijden in je leven op te nemen, maakt martelaren.
Het andere gezichtspunt maakt navolgers. Daarmee beantwoord die visie veel meer aan de oproep “volg Mij” en “weest navolgers”, zoals Christus ons roept.