Gods verlangen

In mijn professionele leven ben ik op dit moment omringt door moeders en zwangere vrouwen. En ik zie vaders  die hun kinderen komen halen en brengen, vaders die trots en betrokken bij hun kroost zijn.
Hoewel ik niet meer de leeftijd heb om kinderen te krijgen, kan ik me prima inleven in de positie van die moeders. Ik weet hoe het is om zwanger te zijn of een sterke kinderwens te hebben. Dat gevoel dat je met heel je hart en wezen uitziet naar zwanger worden of de geboorte van je kind. Zo’n sterk verlangen dat je hele denk en belevingswereld daarom heen cirkelt en dat je niet meer goed weet hoe je leven verder moet, als je niet zwanger wordt en er geen kinderen komen.
Maar ik vraag mij af hoe dat is voor vaders? Ik kom zelden vaders tegen die op zo´n sterke wijze naar kinderen verlangen, zoals vrouwen dat soms hebben.
Aan de andere kant kan ik mij wel voorstellen dat God de Vader op die manier naar kinderen verlangt, zoals een vrouw kan verlangen naar een zwangerschap. Ik kan me voorstellen dat God met heel zijn hart kan verlangen naar mensen die zonder Hem in deze wereld zijn. Hij ziet alles, hun mooie en unieke kanten, hun beperkingen en hun verdriet. Een moeder zou zich compleet verscheurd voelen, als ze daar niet bij betrokken mag zijn, niet mag troosten, zorgen en pleisters plakken, omdat het kind “die deur dicht heeft gedaan”. Aangezien God moeders met deze gevoelens heeft geschapen, zijn verlangens uit Hem voortgekomen en deel van Zijn karakter. God verlangt naar kinderen, zoals een vrouw verlangt. Voortdurend spreekt Hij in zijn woord over de mens als Zijn kinderen, Gods hart loopt ervan over. Hij drukt Zijn verlangen uit in de vergelijking van de verloren zoon, en roept uit over Jeruzalem Matt.23:37 (Jeruzalem) hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen vergaderen, gelijk een hen die haar kuikens onder haar vleugels vergadert, maar gij hebt niet gewild. Gods gehele gedachten gaat uit naar kinderen.
Maar een vader kan alleen kinderen krijgen door een vrouw heen, het is niet in zijn macht om ze te baren. God kan alleen kinderen krijgen door Christus Jezus heen. Ef.1:5 In liefde heeft Hij ons tevoren ertoe bestemd als zonen van Hem te worden aangenomen door Jezus Christus – 7. In Hem hebben wij de verlossing van Zijn bloed.
Zoals de mens in het natuurlijke wordt geboren in bloed, zo wordt de mens ook geestelijk geboren door het bloed van Jezus Christus, tot aanneming als zonen Gods.
Hoewel alle persoonsvormen van God in een mannelijke vorm worden aangeduid, naar het hoofd en de hoogste autoriteit, zijn de vrouwelijke rollen en functioneringen daar volledig in opgenomen, verpakt als het ware. Zoals de rib waar Eva uit werd gevormd,  midden in het lichaam steun en bescherming geven aan het lichaam, zo is het vrouwelijke geheel in God opgenomen. Het mannelijke en vrouwelijke is in Hem niet gescheiden, maar een onlosmakelijke eenheid.
Onze God is één (Deut.6:4)