Het boek Ruth vindt plaats midden in de tijd van de richters, zegt v1:1. Gebaseerd op Richt. 21:25 die eindigt met de zin dat ‘er geen koning was in Israël, ieder deed wat goed was in zijn ogen(17:6), is Ruth te plaatsen voor het einde van het boek Richteren. Op basis van genealogie kan ze ongeveer 120 jaar voor David worden geplaatst, globaal is dat 1130 v.Chr. Mogelijk leefde zij tijdens het leven van Gideon.
Lekker belangrijk denk je misschien, maar daarmee krijgen we wel een indruk. Het was de tijd van een dappere held en grote veroveringen.
Noömi en Elimelek trekken door honger gedreven naar het land van Moab. Ondanks het verbod om niet te huwen met de zonen en dochter van de volkeren rondom hen, trouwen Noömi’s zoons met Moabietische vrouwen. Als ze zoons overlijden en Noömi terug wil keren naar Bethlehem, is het begrijpelijk dat ze haar schoondochters terug stuurt naar Moab.
Er is geen toekomst voor hun in Israël. Ze zullen daar kinderloos sterven en altijd zwaar en ondergeschikt werk moeten doen. Orpa vertrekt, maar Ruth is anders. Zij is een bekeerling en zegt v1:16 uw volk is mijn volk en uw God is mijn God. Voor haar betekend de reis naar Israël een reis dichter naar God. Een sprong in de armen van de God van Israël en God vangt haar.
Gods richting geeft haar leven richting, zij heeft toekomst door Hem. Door de richtlijnen van het zwagerhuwelijk (Leviraatshuwelijk) trouwt ze Boaz; werd de moeder van Obed, de vader van Isaï, de vader van David.
Zonder dat ze het wist werd ze door haar bekering en haar toewijding, opgenomen in de stamboom van onze Here Jezus Christus; familie van de Allerhoogste God.
Niet door bloed, niet door afstamming, maar door bekering en trouw.
van genesis tot openbaringen 