Eén van de dingen die we als kind van God mogen gaan bevatten is de eeuwige onvoorwaardelijke liefde van de Vader voor ons.
Dat betekend een groei in onze relatie met de Vader boven het zichtbare uit, boven aardse ervaringen uit, boven tijd en boven dagelijkse beperkingen uit. Het is een liefde van Goddelijke kwaliteit, naar Goddelijke maatstaven, naar het karakter van God zoals Hij die aan ons openbaart in Ex.34:6-7.
Juist omdat het niet overeenkomt met de hetgeen wij kennen, is het van belang om er regelmatig bij stil te staan wat dit concreet voor ons betekend in ons dagelijkse leven.
De Vader vindt ons te gek gaaf, onwijs lief en is hemelhoog trots op ons. Dat vond Hij gisteren, dat vindt Hij vandaag en dat vindt Hij morgen.
Hij houdt van ons als we het goed hebben gedaan, als we een hele normale reguliere dag hebben zonder bijzondere prestaties en Hij vindt dat als we het verkeerd hebben gedaan. Hij loopt niet weg als we blunderen, de plank misslaan of faliekant de mist in gaan.
Om maar eens heel plastisch voorbeeld te gebruiken, ook (gezonde) mensenouders stoppen niet met van hun kind te houden als dat kind in zijn broek heeft gepoept of in de sloot is gevallen. Dan maak je het schoon en help je het kind, zodat hij zich in de toekomst mogelijk niet meer in zo een lastige situatie hoeft te bevinden. Hoeveel te meer zal een hemelse Vader, met een volmaakt karakter van ons blijven helpen en simpelweg met ons de rommel opruimen als er iets niet goed is gegaan?
De kinderen van God hebben een Goede Liefhebbende Pappa, geen boze beschuldigende heersende werkgever.
van genesis tot openbaringen 