Abram verliet zijn land, volk en cultuur, omdat hij een ontmoeting had met God die hem zei zijn land te verlaten.
Rebekka verliet haar land, familie en cultuur, omdat de wijze waarop de knecht van Izaak bij haar terecht was gekomen zo wonderlijk was dat het wel door God geënsceneerd moest zijn.
Mozes verliet zijn veilige plek bij Jetro waar hij 40 jaar in de woestijn had gewoond, omdat God onmiskenbaar gesproken had en hem een opdracht had gegeven.
God lijkt er een gewoonte van te maken om soms op een radicale wijze mensenlevens te keren. Vanuit de mens gezien betekend dit keuzes in onzekerheid die menselijkerwijs niet voor de hand liggend zijn. Maar als je zeker weet dat God gesproken heeft mag je er ook op vertrouwen dat Hij zorg draagt voor de toekomst.
Alle 3 krijgen ze misschien niet precies wat ze naar de mens prettig vinden, dat wat lekker voelt, maar ze krijgen meer als dat ze ooit hadden verwacht.
Abraham ontving een land, een nieuwe naam en een zoon, omdat hij God geloofd had.
Rebekka trouwde in grote rijkdom, kreeg de liefde van haar man en ontving 2 zonen, omdat ze in geloof was mee gegaan.
Mozes vertrok met zijn familie, keerde terug met een volk en had geweldige ervaringen met God, omdat de Opdrachtgever geloofde.
Allen hadden ook de vrije keus om er niet op in te gaan en te blijven bij wat veilig en bekend was. Dat had gekund, maar overweeg even wat ze dan allemaal waren misgelopen. En welk Godsbeeld hadden ze gehad zonder deze ervaringen?
Wat weten ze voor deze geloofsstappen van God en wat weten ze na deze geloofsstappen van God?
Handelen naar je geloof voelt misschien spannend, risicovol en onzeker, maar de opbrengst is uniek. Het kan je nooit meer afgenomen worden en is op geen enkele andere manier te verkrijgen.
van genesis tot openbaringen 