Een goede manier om te wachten.

Ergens op wachten is soms ontzettend moeilijk. Kon de tijd maar sneller gaan. Kon je maar even vooruit kijken om te zien of hetgeen je hoopt ook echt zal gebeuren. Er zit immers een grote onzekere factor in wachten. Je hoopt dat iets zal gaan gebeuren, maar zo lang het niet gebeurt is staat de einduitkomst nog lang niet vast.
Er zijn goede en slechte manieren om te wachten.
Wanneer je kijkt op de gevolgen die het wachten voor jou heeft als persoon, loop je het risico jezelf te verliezen in allerlei emoties die niet altijd objectief of waar zijn. Wanneer je tijdens het wachten je aandacht vestigt op het uitblijven van resultaten kan je ontmoedigt raken. Als je je richt op je voortdurende wens of nood vergroot je de pijn en wanneer je gaat voor afleiding raak je uitgeput.
Door dit alles heen is er maar één stabiele factor, één Persoon die altijd hetzelfde blijft, wiens woord “ja en amen” is en die nooit stopt om van je te houden. Richt je je aandacht op die Stabiele God de Vader dan zal het ook stabiliteit in jou en je wachttijd uitwerken. Richt je jezelf op Zijn persoon, wie Hij is en je zal ontvangen uit wie Hij is, eindeloze shalom.
Niet voor niets zegt Hebreeën 12 ons Laat je oog daarbij alleen gericht zijn op Jezus, de Leidsman en voleinder van je geloof; Vestig je aandacht op Hem, v.2, 3.
In een wedstrijd draait alles om focus, want hetgeen je je op concentreert is bepalend voor de einduitslag van de wedstrijd. Zo is onze focus bepalend of we op een goede of een vervelende manier wachten.