Het Griekse woord voor goedheid, vriendelijkheid (Gal.5:22 vruchten van de heilige Geest) is afgeleid van het Griekse woord ”chrestos”, wat betekend: bruikbaar, nuttig, aangenaam en goed.
Door de zondeval is de mens onbruikbaar geworden voor God.
Rom.3:11-12 Niemand is rechtvaardig, ook niet 1, er is niemand die verstandig is, niemand die God ernstig zoekt; allen zijn afgeweken, tezamen zijn zij onnut geworden; er is niemand die doet wat goed is, zelfs niet 1.zo beschrijft Paulus het gebrek aan chrestos ten gevolge van de zondeval.
De Bijbel is daar heel zwart-wit in. Zelf zijn we geneigd om dat te nuanceren en te denken “dat valt toch wel mee, we doen heus wel iets goed”.
Maar voor god die 100% goed en vriendelijk is, valt elke afwijking direct op. Zoals een zwart stipje op een smetteloos wit doek. Nu heeft Jezus betaald voor al onze zonde, dus God merkt het niet zozeer op om ons daarmee te confronteren en ons terecht te wijzen, want vergeven is ook echt vergeven. Het gaat er meer om dat onze natuur die afwijkt, niet in overeenstemming is met de manier waarop we bedoelt zijn. Onze natuur is bedoeld om te zijn naar God beeld en gelijkenis.
Door inwoning van de heilige Geest wordt die goddelijke natuur hersteld. Gods natuur maakt woning in ons en produceert daar goedheid en vriendelijkheid.
Het is God zelf die ons bruikbaar maakt.
Uit onszelf zijn wij niet bekwaam, maar Gods Geest maakt ons bekwaam om dienaren te zijn van het nieuwe verbond. Dat nieuwe verbond bestaat niet uit een nieuw set regels waar we naar moeten streven om aan te voldoen. Dat nieuwe verbond bestaat uit eenwording met Gods Geest, geleid door de Geest, die ons bruikbaar, goed en vriendelijk maakt.
Gods Geest hersteld ons naar de tijd voor de zondeval waar wij deel hebben aan de Goddelijke natuur, Gods spiegelbeeld, handelend naar Zijn eigenschappen.