Ps.31:15, 16b Ik vertrouw op U Heer; ik zeg tegen U: U bent mijn God. Mijn tijden zijn in Uw hand.
Net als vorige jaar heb ik tomatenplanten op mijn balkon gezaaid en die beginnen nu flink groot te worden. De 1ste gele bloemetjes die zichtbaar worden beloven een goede tomaten oogst. Zo lang ik de planten maar voldoende water, zon of beschutting geef is het redelijk zeker dat die tomaten er gaan komen, maar versnellen kan ik het proces niet. In dit stadium blijft het onzeker WAT er precies gaat komen. Ik zal moeten wachten tot de tomaten zich hebben ontwikkelt, volgens de belofte die de gele bloemetjes mij geven.
Met Gods beloftes gaat dit net zo. Hoewel er geen tastbare gele bloemetjes zijn, zie je de gebeurtenissen ontwikkelen in een bepaalde richting; het wordt bevestigt door woorden, voorvallen, profetieën, dromen en beelden, maar versnellen kan je het niet. Tot de tijd dat de belofte ten volle tot resultaat is ontwikkelt, kan je erin mee groeien, het voeden, aandacht geven en beschermen wat God aan het doen is. Maar het is ook een tijd van onzekerheid. Hoe zal het eruit gaan zien? Hoe lang gaat het duren? Wat wordt het resultaat? Wordt het zo mooi als dat je denkt dat het zou kunnen worden? Of ligt er pijn en teleur gestelde hoop te wachten???
Want zo werkt het vaak in ons, met de onzekerheid komt ook de angst naar boven. Die angst heeft wortels in mij en gaan zich roeren. Als ik vanuit die angst ga handelen wil ik de controle pakken en zelf bijvoorbeeld wel even een paar knopen doorhakken en dat is precies wat ik niet kan doen. Mijn gele bloemetjes, de belofte van tomaten, zullen niet tot tomaten ontwikkelen wanneer ik me daar met de nodige kunstgrepen mee ga bemoeien. Iets wat leeft heeft zijn eigen groeitijd.
David schrijft over zijn eigen worsteling hiermee. Hij zit in het proces van de belofte Gods dat God zijn vijanden zal uitschakelen. Maar onderweg kijkt hij zijn vijanden en zijn mogelijke dood in de ogen. Hij kijkt naar zijn eigen angst en onzekerheid als hij schrijft v.10 Wees mij genadig, Heer, want ik ben benauwd,- 11- mij kracht struikelt door mijn ongerechtigheid.
De oplossing ligt in overgave en vertrouwen. God heeft zich tot op dat moment altijd betrouwbaar getoond; Hij heeft wonderbaarlijke dingen gedaan en Hij zal dat ook nu doen. God is te vertrouwen. Punt. “En mijn tijden zijn in Uw hand”.
Gebed: Dank U wel dat U betrouwbaar bent. Dank U wel dat U proceseigenaar en bestuurder bent. Dank u wel voor de wonderen die U heeft gedaan en zal doen. Dank U wel dat ik U mag prijzen in het midden van mijn onzekerheid.