Ja, dat doe ik!

Ik wil beginnen met een vraag. Hoe lastig vindt jij het om objectief naar jezelf te kijken en te erkennen “Ja, dat doe ik”. Dit is mijn gedrag.
Iets onder ogen durven te zien is namelijk de sleutel die groei ontsluit.
Door te zien en te erkennen ontstaat de mogelijkheid om te veranderen, te groeien, een goede hulpvraag te stellen of juist te kunnen zien dat je ergens goed in bent.
Wie regelmatig dr. Phil kijkt kent vast wel zijn uitspraak “je kan niet veranderen, wat je niet erkent”. Toch ontkennen we heel vaak en kijken we met een balk in ons oog, naar de splinter van een ander. Of we dragen andere oorzaken aan, we kunnen er niets aan doen, die ander of de situatie veroorzaakt ons gedrag, wij konden echt niet anders.
Vanaf het eerste moment God aan Adam en Eva vroeg :“Hebben jullie van de boom gegeten, waarvan Ik je verboden hebt te eten”, zien we een vast patroon die door de zondeval is ontketend. “De slang heeft het gedaan; de vrouw die U mij heeft gegeven”, dat maakte dat we hebben gegeten.

Je zou misschien verwachten dat een heel jong kind nog puur is, maar spreek een peuter die met anderen speelt aan op het feit dat hij schreeuwt, dan zal het kind direct naar een ande41b458c20a6f8cb307d52121c41b1aa7r wijzen, want hij heeft zijn blokje afgepakt! We kunnen het helemaal over zijn gedrag hebben, want de focus is op de foute ander.
Wil je met je collega in gesprek over een bepaalde manier van handelen, dan zal die hoogst waarschijnlijk gaan uitleggen waarom hij dit doet zoals hij het doet, verwachtend dat jij het dan begrijpt.
En soms zijn er hele begrijpelijke redenen, maar dat maakt het gedrag of de handeling die is gedaan niet anders. Zoals mijn dochter zo mooi opmerkt: Het feit dat iemand in een rolstoel zit, maakt de pijn niet minder als hij tien keer over je tenen rijdt”.

Daarom zijn er geen grote of kleine zonden voor God, zonde is gewoon gedrag wat Hem pijn doet. Verstoppen, recht praten of beargumenteren maakt de situatie eigenlijk slechter, want het verandert er niets.
De weg tot de oplossing is niet moeilijk, het vraagt alleen van ons om te erkennen wat we doen en God staat met open armen voor ons klaar. Jes.1:18 Kom en laat ons tezamen richten, laten we deze zaak regelen, vertaald de NIV. Al waren je zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als de sneeuw. Al zou je van top tot teen diep donker rood gekleurd zijn, zo fout, dan zal de genade van de Zoon je er helemaal van schoon maken. Als jij gewillig bent en luistert zal je het goede van het land eten.
Het erkennen van de waarheid over ons eigen gedrag, maakt ons vrij en het zet het goede van God vrij; Zijn genade, Zijn verlossing en bevrijding.

Antwoord op afwijzing, schaamt en eenzaamheid

Matt.27:46 Eli, eli, lama sabachtani? ; Mijn God, mijn God, waarom hebt gij Mij verlaten?54ab4275e6a461124fb9c2b6c7f41021

Een grotere afwijzing, schaamte en verlatenheid bestaat er niet.
Hij werd door Zijn eigen volk afgewezen, door de overheid gemarteld en aan schaamte en spot overgeleverd, door zijn vrienden verlaten en verraden, en nu Zijn eigen Vader?
Op het moment dat alle zonde van de gehele mensheid op Zijn schouders komt te liggen, brengt de zonde scheiding tussen de Zoon en Zijn Vader. Een diepere scheiding, eenzaamheid, afwijzing en schaamte bestaat er niet.
Naakt, met lege handen, van elk recht, elke zelfbeschikking ontnomen.
Alles heeft Hij voor ons gedragen.
Er is geen emotie, gevoel of omstandigheid, die Jezus niet op zich heeft genomen en ervoor heeft betaald aan het kruis.
Elk gevoel van afwijzing wat we maar ervaren, is betaald aan het kruis.
Elke eenzaamheid, is betaald aan het kruis.
Elke schaamte is betaald aan het kruis.
De boze heeft niet het recht om ons daarmee aan te vallen, Zijn bloed heeft er al voor gevloeid.
Dat geeft ons de mogelijkheid om in Christus te schuilen en tegen gevoelens van schaamte, afwijzing en eenzaamheid te zeggen : Ga weg van mij, je bent een leugenaar.
Ik ben nooit alleen.
En zoals wij de helm van het heil mogen opzetten om vernieuwd te worden in ons denken, zo mogen we de Vader vragen ons te vernieuwen in onze emoties.
2 Petr.1:3 Zijn goddelijke kracht immers heeft ons met Alles wat tot leven en godsvrucht strekt, begiftigd door de kennis van Hem.

Gebed: Heer vergeef me dat de leugen van afwijzing, schaamt en…( vul in) in mijn emoties grond heeft gekregen. Was mij er alstublieft van schoon en vul mij met Uw Heilige Geest, om liefde, blijdschap, vrede…(Gal.5:22) in mij woning te doen maken. In Jezus naam.

Pijn is niet te tellen

Pred.1:15 het ontbrekende kan niet geteld worden

Als we de Heilige Geest meer ruimte geven om in ons te bewegen worden we soms naast zonden ook geconfronteerd met verdriet. In menselijke relaties kunnen tekortkomingen pijnlijke wonden achterlaten. Tekortkomingen in de jeugd, waar onze ouders te kort zijn geschoten, geven verwondingen die tot ver in ons volwassen leven gevolgen kunnen hebben. Er zijn maar heel weinig mensen die geen verwondingen hebben op dat gebied (eerlijk gezegd, ik ken ze niet).addtext_com_MTQzMDQ4NzE1NTQ

De pijn kan zeer hevig zijn, ons soms tijdelijk overweldigen en lam slaan.
Op die momenten neemt het al onze aandacht in beslag, zoals pijn gewoon is om te doen.
Soms zijn we geneigd inventaris op te maken, om de pijn overzichtelijk te maken: Dit is er nooit geweest, die ervaring heb ik nooit gehad, dat is nooit gezegd, gebrek aan aandacht, knuffels en begrip…..
Het is niet te tellen, de omvang en de grenzen van het tekort zijn niet uit te tekenen. Je kan niet met een weegschaal afmeten: als er nu maar zoveel aandacht en knuffels ter vergoeding wordt ontvangen zal de pijn uit onze jeugd zijn vereffend.
Het werkt eerder andersom, wanneer we op die manier focussen op onze pijn zal die groeien. We zien alleen maar meer voorbeelden om ons heen, van wat anderen wel hebben en wij niet gehad hebben. Die vergelijking met anderen gaat altijd mank. Op hun beurt hebben ook zij weer andere tekorten uit het jeugd, die niet minder pijnlijk zijn en zij zijn misschien jaloers op zaken die jij wel hebt gehad.
Bijbehorende vuilkuil bij de strategie”tellen en meten”, is dat we menen recht te hebben op de dingen die we niet hebben gehad. Wettelijk kan dit het geval zijn, maar geestelijke relationele zaken werken niet zo in het koninkrijk van God waar dingen worden gegeven uit liefde. Er ligt geen contract aan ten grondslag die tot in de details omschrijft waar je recht op hebt en aan welke verplichting jij moet voldoen.  Indien dat het geval is, is er sprake van schuld en zetten we de genade aan de kant. (Zelfs wanneer er sprake is van wettelijke overtredingen, is de wet een armzalige meetlat, die maar een beperkte schade meetbaar maakt.)

De schade is geestelijk, emotioneel, het kan niet geteld worden en niet geclaimd worden. Geen mens kan met ons terug gaan om het recht te zetten. Geen mens heeft het perfecte, onbeperkte, volmaakte vermogen om ons zoveel te geven dat het gat gedicht wordt.
Alleen in God kan ons de volheid geven die we nodig hebben (1 Cor.1:5; col.2:10). Hij is in staat om met ons terug in de tijd te gaan want Hij staat boven de tijd. Hij alleen geneest ons geheel, want Hij heeft al onze pijn op zich genomen en ervoor betaald met Zijn leven (Jes.53:4). We kunnen onszelf niet genezen en een ander kan al helemaal niet zo diep in ons hart kijken.
Vertrouw je volmaakte hemelse Vader.  Zijn handen zijn zacht genoeg om ons te omhelzen en kundig genoeg om ons te verzorgen, verbinden en te genezen.

Gebed: Heer hier ben ik met mijn pijnlijke tekorten, onze verwondingen, ik breng ze bij U. Ik vergeef de mensen die hierin betrokken zijn en mij hebben gekwetst. Heer kom erin en genees mijn hart, in Jezus naam.

Verwacht het onmogelijke

Matt.16:21 van toen aan begon Jezus Christus Zijn discipelen te tonen dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel lijden van de zijde der oudsten en de overpriesters en de Schriftgeleerde en gedood worden en ten derde dagen opgewekt worden.

En zo gebeurde het ook!
De discipelen hadden het kunnen weten toen het gebeurde. Jezus heeft Zijn plannen niet verborgen gehouden voor Zijn vrienden, maar het paste niet in hun aannames. Petrus ging er al direct op in toen Jezus het hun vertelde, met de woorden: “God verhoedde dat dit gaat gebeuren”.
Op het moment dat Jezus gearresteerd werd, vluchten de discipelen alle kanten op. Petrus ontkent drie keer dat hij ook bij Jezus hoort en Thomas geloofd de opstanding pas als hij zijn vinger in Jezus hand heeft gestoken.
Waarom konden ze het plan wat Jezus hun had verteld niet verwerken, aannemen en het een plek geven? Waarom zou ik er zo’n moeite mee hebben?
Ik denk omdat we eigenlijk niet kunnen geloven dat zaken die naar aardse maatstaven onherstelbaar stuk zijn, ook maar iets goeds kunnen voortbrengen. Hoe kan er iets goeds voortkomen uit dood; of uit verbroken relaties of uit ziekte, of ontslag? Naar aardse maatstaven kan het niet, dingen zijn stuk.addtext_com_MTA0MTUyMzUxMDY
Maar God is niet gebonden aan aardse regels. Daarom zegt Jezus tegen Petrus die Hem erop aan spreekt :”Je bent niet bedacht op de dingen Gods”.
Het koninkrijk der hemelen stijgt verre uit boven het aardse, ‘de dingen der mensen’. Het gedraagt zich niet naar die wetten en regels, maar naar hemelse mogelijkheden, naar geloof, trouw, liefde en goedheid.
Bedenk je eens wat er naar koninkrijk regels mogelijk is in jou ‘onmogelijke’ situatie. Wat zou God er allemaal mee kunnen doen? Niet om het voor Hem in te vullen, maar om het onmogelijke te gaan verwachten. Om te gaan verwachten dat God er groot in zal zijn en te verwachten dat het voor Hem geen onmogelijke situatie is.
In het natuurlijke zien we al voorbeelden van onvernietigbaar leven. Op wegen die zijn afgeschraapt, bedekt met groeiend heet asfalt, piept na verloop van tijd het onkruid door de scheuren. Op loodrechte rotswanden heb ik boompjes zien groeien. Hoeveel krachtiger is het Leven wat God geeft boven het natuurlijke uit.
Joh.11:26 Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij geloofd zal leven.