De Engel des Heren verscheen aan Mozes als een vuurvlam midden uit een braamstruik, Ex.3:2 en met die verschijning begint God met Mozes te praten.
Tot dat moment, waarbij Mozes misschien al bijna 80 jaar was, had hij een doel in zijn leven gehad; had de liefde en de bescherming van God op zijn leven gerust en had Mozes al van alles mee gemaakt. En toch gaat er iets nieuws beginnen.
God geeft hem een opdracht 3:10 “Ik zend jou tot….”.
In al die jaren daarvoor had Mozes geleefd naar de brede opdracht van God om Hem lief te hebben en Hem te eren als de Ene, enige God. Nu zijn we over het algemeen van mening dat in onze tijd dingen sneller gaan. God heeft haast, Hij wil zo veel mogelijk mensenlevens aanraken als dat Hij maar raken kan, want Hij houdt zo veel van mensen dat Hij niemand wil missen.
Maar ook in onze tijd zijn er vele zonen en dochters die nog geen persoonlijke opdracht hebben ontvangen. In hun spreekt de enorme breedte van Gods woord, dat is de richting waar ze zich aan houden. Dat zijn de jaren van karakter vorming.
Geen van de ervaringen en de dingen die Mozes daarvoor geleerd had, was weg. Het was allemaal kostbaar en bruikbaar in Gods ogen. Alles wat geweest was had hem gevormd en klaar gemaakt voor de opdracht die God hem nu, na al die jaren toe vertrouwde. Niet dat Mozes zichzelf bekwaam achtte voor die opdracht, maar God wist wat Hij in Mozes had gelegd en welk karakter zich in Mozes had gevormd.
Geniet van de jaren van karaktervorming en weet dat God alle dingen ten goede doet mee werken.
Goede keuzes
Gen.4:7 Als je niet goed handelt, ligt de zonde als een belager aan de deur, wiens begeerte naar u uit gaat, maar waar jij over moet heersen.
Verkeerde keuzes zetten de deur open om te zondigen, leert God aan Kaïn.
Neem bijvoorbeeld deze situatie, Jezus maakt van water wijn voor de bruiloftsgasten te Kana. Daardoor was iedereen in de gelegenheid om nog veel meer te drinken, maar ze konden er ook voor kiezen om dat slechts in een bepaalde mate te doen, de keuze was aan hun. Jezus legde hen geen strobreed in de weg. Maar wanneer men te veel gedronken heeft is het zeer goed mogelijk dat sommige mensen zich daardoor vervelend gaan gedragen en in de problemen komen. Met alle gevolgen van dien.
Dan kan je de zaak niet omdraaien en zeggen “als Jezus geen wijn had gemaakt was dit niet gebeurd”. Het is onze verantwoordelijkheid om goede keuzes te maken en ‘te heersen over…’.
Dit is namelijk onze allereerste opdracht die we van God mee krijgen in Ge.1:26 “Heers over de schepping”, dat betekend ALLES wat geschapen is, inclusief de slang! De boze met al zijn verleidingen is gewoon door God gemaakt.
Deze opdracht om te ‘heersen over’ heeft God niet over boord gegooid omdat de mens ooit een verkeerde keuze heeft gemaakt. In Christus is dit geen onmogelijke opdracht, want Hij regeert vanuit de hemelse gewesten aan de rechterhand van de Vader, boven alle overheid en macht (Ef.1:20-21). Hij geeft ons de vrijheid terug om goede keuzes te maken en te heersen over onze neiging om verkeerde keuzes te maken.
Gebed: Heer help ons te zien welke goede keuzes wij kunnen maken en help ons om in Uw autoriteit te staan ten opzichte van de verkeerde keuzes die we kunnen maken.
Echte vrijheid
God geeft ons de mogelijkheid om het verkeerd te doen.
De vrijheid die Hij ons heeft gegeven impliceert dat er altijd een keuze is om het goede te doen of om het na te laten. De cultuur van het Koninkrijk Gods is namelijk geen “beheerscultuur”. God gebruikt geen dranghekken om ons de goede kant op te leiden. Hij elimineert niet van te voren een paar mogelijkheden om het fout te kunnen doen, want dat zou betekenen dat de vrijheid die Hij geeft toch niet helemaal vrij is.
Eden was niet “kidsproof”. De boom van kennis van goed en kwaad werd niet bewaakt met een inbrekersalarm, ijzeren hekken en waarschuwingsborden. Adam en Eva konden gewoon boompje klimmen als ze daar zin in hadden. Daarmee neemt God het risico dat we verkeerde dingen zullen doen.
Gezien de geschiedenis van de mens zal Hij niet van Zijn troon afvallen wanneer wij het verkeerde kiezen. Hij verwachtte het zelfs zo sterk dat Hij in Jezus daar een oplossing voor heeft bedacht: Genade, vergeving van zonde.
Als dit nu de cultuur van de hemel is, mogen we ons afvragen hoe wij zelf dit voorbeeld naleven?
Durven wij de mensen om ons heen (en dan heb ik het niet over kinderen die opgevoed moeten worden) diezelfde vrijheid en genade aan te bieden als die God ons geeft? Of zijn we geneigd om keuze mogelijkheden te elimineren en andere te sturen?
Gebed: Heer help ons om op U te vertrouwen en de geest van controle over onze medemensen af te leggen, in Jezus naam.
De wensen van je hart
Fil.4:6 weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles door gebed en smeking en dankzegging bekend worden bij God.
Er is een belofte van God die me door de jaren heen bezig heeft gehouden en waar ik met God veel over heb gepraat. In die zin dat ik God vertrouw dat Hij echt weet wat goed voor mij is, maar ik had er zo mijn bedenkingen bij. (Lees gerust dat ik er op tegen was)
Dat resulteerde erin dat ik God toestemming gaf om Zijn plan uit te voeren in mijn leven, maar ik besprak ook mijn wensen. Steeds weer plopte er iets omhoog in de vorm van “Heer als U dit wil gaan doen en ik mag iets wensen, dan wil ik graag…..en dit of dat wil ik echt niet”.
Er waren tijden dat ik geloof had voor het plan en er zegeningen over uit sprak. En er waren tijden van twijfel dat ik dacht dat het allemaal uit mijn eigen verbeelding was voortgekomen en ik me veilig voelde om het hele idee “in de koelkast” te zetten. En tijden van verzet.
Na 10 jaar heeft God de belofte vervuld en tot mijn verbazing heeft Hij elke wens van mijn hart gehoord!
Dat zou me niet moeten verbazen, maar toch is het verbazingwekkend wanneer het gebeurd. God luistert echt naar de wensen van ons hart, Hij is een goede Pappa. Als een goede Pappa schotelt Hij ons geen maaltijd voor waarvan Hij weet dat we ‘m niet lusten. Hij geeft ons geen taak die in het geheel niet bij ons past. Hij brengt ons niet in een situatie om ons te zien falen.
Hij houdt van ons en Hij wil het allerbeste voor ons. Niet een plan dat Hij als de Grootste Machtigste Heer voor ons goed acht, maar Hij wil ons als een Pappa datgene geven waar wij heel erg blij en echt gelukkig van worden.
Maak Hem de wensen van je hart bekend.
Getest op je identiteit
Matt.4:3 Indien jij Gods zoon of dochter bent, zeg dan…
Het is één ding om met je verstand te weten wat je identiteit in de Vader is, maar het komt er pas echt op aan wanneer je erop getest wordt.
Er zijn momenten in deze wereld, dat mensen ons bijvoorbeeld behandelen alsof we er niet mogen zijn, alsof we hetgeen we te zeggen hebben van geen enkel belang is. En het risico is dat we ons dan ook zo gaan gedragen.
Door bijvoorbeeld je mening niet meer te geven of weg te lopen. Maar ook het tegenovergestelde kan gebeuren, dat je juist het gevecht aangaat en je mening veel te agressief naar voren brengt, omdat je gehoord wil worden.
Beide reacties laten zien dat de minderwaardige behandeling ons test.
Blijven we staan in de waarheid die God over ons verteld of buigen we onder de leugen die naar ons toekomt?
Dit is namelijk het moment dat we in onze identiteit mogen gaan staan en kind van de Allerhoogste God mogen zijn: Waardevol, gewenst, geliefd, gehoord, kostbaar. En wat de leugenaar ook over ons zegt, dat kan niets wegnemen van de hemelse realiteit. Zijn leugenachtige woorden of behandeling kunnen geen verandering brengen in de waarde die God ons heeft gegeven. Nog steeds zijn we gekocht en betaald door het bloed van Zijn enige Zoon en nog steeds houdt je hemelse Vader van je met de kracht en de intensiteit van de Niagara watervallen!
Staande in onze ware identiteit blijven we ons gedragen naar die hemelse waarheid. Weet je geliefd en gedraag je als een geliefde, die lief heeft. Weet jezelf waardevol en gedraag je op een wijze die jou waarde en waardigheid laat zien. Blijf spreken als iemand die weet dat zijn mening niet volmaakt is maar wel de moeite waard om gehoord te worden. Sta erin en wees Gods geliefde kind.
Eeuwige onvoorwaardelijke liefde.
Eén van de dingen die we als kind van God mogen gaan bevatten is de eeuwige onvoorwaardelijke liefde van de Vader voor ons.
Dat betekend een groei in onze relatie met de Vader boven het zichtbare uit, boven aardse ervaringen uit, boven tijd en boven dagelijkse beperkingen uit. Het is een liefde van Goddelijke kwaliteit, naar Goddelijke maatstaven, naar het karakter van God zoals Hij die aan ons openbaart in Ex.34:6-7.
Juist omdat het niet overeenkomt met de hetgeen wij kennen, is het van belang om er regelmatig bij stil te staan wat dit concreet voor ons betekend in ons dagelijkse leven.
De Vader vindt ons te gek gaaf, onwijs lief en is hemelhoog trots op ons. Dat vond Hij gisteren, dat vindt Hij vandaag en dat vindt Hij morgen.
Hij houdt van ons als we het goed hebben gedaan, als we een hele normale reguliere dag hebben zonder bijzondere prestaties en Hij vindt dat als we het verkeerd hebben gedaan. Hij loopt niet weg als we blunderen, de plank misslaan of faliekant de mist in gaan.
Om maar eens heel plastisch voorbeeld te gebruiken, ook (gezonde) mensenouders stoppen niet met van hun kind te houden als dat kind in zijn broek heeft gepoept of in de sloot is gevallen. Dan maak je het schoon en help je het kind, zodat hij zich in de toekomst mogelijk niet meer in zo een lastige situatie hoeft te bevinden. Hoeveel te meer zal een hemelse Vader, met een volmaakt karakter van ons blijven helpen en simpelweg met ons de rommel opruimen als er iets niet goed is gegaan?
De kinderen van God hebben een Goede Liefhebbende Pappa, geen boze beschuldigende heersende werkgever.
Hoe kijk jij tegen verlies aan?
Ik weet niet hoe het met jullie is, maar elke keer als er iets moois, iets bijzonders in mijn leven zich aandient, steekt ook onmiddellijk de angst om het te verliezen de kop op. Dat heeft alles te maken met dingen die ik heb meegemaakt, dingen die pijn hebben gedaan.
Maar wanneer ik heel eerlijk naar die verliezen uit het verleden kijk, zie ik ook dat ze vaak de grondslag vormen voor mooiere en grotere dingen die daarna op die plek konden komen.
Het afbreken van een relatie, maakte ruimte voor ontwikkeling en genezing. Het verlies van werk, maakte ruimte voor een tijd van rust en een andere baan. Het verlies van een gemeente, opende de deur naar een nog veel mooiere gemeente die mij ruimte geeft om te groeien.
Uit veel verliezen zijn mooie dingen tevoorschijn gekomen en eigenlijk mogen we dat ook verwachten, want dit is in overeenstemming met de regels van het koninkrijk Gods.
Matt.10:39 “wie zijn leven verliest om Mijnentwil zal het vinden”. Zo legde Jezus zijn hele leven als een offer voor de Vader, naar aardse regels één groot verliezen. Maar Hij ziet er meer leven door terug als sterren aan de hemel.
Gebed: Heer help me anders tegen verliezen aan te kijken. Ik leg mijn angst voor verliezen bij U neer en verwacht dat U elk verlies in mijn leven ten goede zal gebruiken.
De bron van geduld
Knechten en profeten van God hebben de gave van geduld nodig, maar hoe kom je daaraan?
Jac.5:10 “neem tot voorbeeld het lijden en het geduld van de profeten, die in de naam van de Heer hebben gesproken”, zegt de schrijver van de Jacobus brief en daarbij wordt Job tot voorbeeld aangehaald.
Niet zelden liggen er aardse uren dagen, maanden of jaren tussen de woorden die God heeft gesproken, de beelden die Hij heeft laten zien en de aardse realiteit daarvan.
Hoeveel tijd? God weet het, het is Zijn plan. Hij heeft de regie in handen, niet wij.
Daardoor heeft geduld alles met geloof en vertrouwen op God te maken.
Job geloofde ten diepste in God, in Zijn karakter en in het vermogen van God om Job rechtvaardig te doen staan.
Al spraken de omstandigheden misschien tegen het geloof van Job, tocht bleef hij vasthouden aan het feit dat God nog steeds goed, liefdevol, trouw, rechtvaardig en genadig is; ongeacht de dingen die hij kon zien.
Al wezen zijn vrienden naar Job en probeerden ze zijn ongelijk te bewijzen en hem de schuld toe te schuiven, het maakte geen verschil. Job weet wie God is en die kennis is het fundament voor Job’s geduld.
Je zou dus kunnen zeggen dat geduld geloof is die tijd en druk kan doorstaan.
Wat verwacht je?
“Laat Uw wil geschieden in de hemel alzo op de aarde”, dat vraagt stappen in geloof van ons.
we kunnen niet achterover leunen en blijven wachten. We mogen handelen naar hetgeen we verwachten dat God wil doen en zal gaan doen.
Maar als we dat doen zal dat niet altijd door iedereen begrepen worden. De vraag die zich echter aandient is; Hoe kan je handelen naar iets wat er nog niet is, simpelweg omdat je verwacht dat het er zal komen? Anderzijds, hoe kan je verwachten dat God een nieuwe toekomst schept door ons en met ons, wanneer wij op “ons krent” blijven zitten”?
Tussen die twee uitersten ligt een spanningsveld:
-Tussen de beloftes, de dingen die we van God verwachten, en hetgeen zichtbaar is in deze wereld.
-Tussen ons gezonde verstand en de leiding van de Heilige Geest.
Ergens bewegen we ons allemaal tussen die 2 uiterste. De ene persoon zal zich meer aan de ene kant van de balans bewegen en de andere persoon voelt zich comfortabeler aan de andere kant.
God respecteert dat van ons. Hij neemt ons zoals we zijn en heeft onze ‘eigenheid’ lief.
Vanuit het woord gezien, zijn wij geneigd om de kant van “beloften en de Heilige Geest een hogere waarde toe te kennen”, maar ik denk dat de sleutel ligt bij hetgeen we verwachten. Rationeel handelen vanuit het verstand, sluit niet uit dat de kijkrichting naar God is en je verwachting op Zijn beloftes.
Het wordt pas een probleem wanneer we naar een rationele situatie kijken en ervan uit gaan dat die zich zal ontwikkelen naar een werelds perspectief met een negatieve afloop.
Gebed: Heer ik kies ervoor om Uw bovennatuurlijke oplossingen te verwachten . Heilige Geest wilt U me helpen mijn balans te bewaren in het spanningsveld tussen verstand en geloof.
Leiding
Laatst kreeg ik in mijn stille tijd een tekstgedeelte onder ogen, wat ik eigenlijk al heel goed ken.
De valkuil is dat dat je die leiding leest naar de interpretaties die je al kent. Je hebt immers geleerd dat die tekst gaat over “……” en dat de boodschap is “…….”.
Tot het plotseling tot me doordrong dat God mij deze tekst geeft over een nieuwe situatie in het heden, en met betrekking tot mijn persoonlijke situatie.
Het is dus niet zo wijs om ervanuit te gaan dat ik het wel weet.
Daarom bracht ik de tekst in gebed met de vraag “Heer wilt U mij leiden en mij precies laten zien wat U wil dat ik doe en wat ik niet moet doen?”.
Wanneer ik namelijk er vanuit ga dat ik “het weet”, dan mis ik nieuwe frisse aspecten van Gods leiding, maar er zal ook geen gedragsverandering tot stand komen. De leiding die er is blijft hoofdkennis.
Maar directe leiding behoort uitgewerkt te worden in de praktijk, hier en nu in het leven van elke dag. En zodra de Heilige Geest ons bepaald bij bekende teksten mag je er zeker van zijn, dat Hij nog veel meer over die tekst te vertellen heeft als dat we al weten.
Gebed: Heer maak mij bekwaam voor de taken, voorrechten, zegeningen en situaties die U in mijn leven geeft. Laat mij gevoelig zijn voor de Heilige Geest, luisteren naar Uw stem en mijn eigen aannames los laten..
van genesis tot openbaringen 